bugün

Bazen tam bir odun oluyorum.
Sonra dediğim şeylerden pişman oluyorum, bu birlikte büyüdüğüm insana karşı ya da yeni tanıştığım birine karsi farketmez. Amacım birini kırmak falan degil çoğu kişinin bunu dikkate alıp üzüldüğünü de sanmıyorum ama ben pişman oluyorum. Sacmalamayi çok severim , ciddi gorunsem de genelde sohbet ederken eğlenceli sohbetleri seviyorum her şeyi tiye alabilirim, gulunecek dalga geçilecek bi şeyler illa bulurum.Zaten insan arkadaşlariyla bu yüzden konuşmaz mi herzzaman ciddi şeyler konuşacak halimiz yok , aslında kimse bundan dolayı bana şikayet etmedi ama ben pişman oluyorum.
Bazen de bi şeyleri devam ettirebilimek için odunluga vuruyorum, sonra yine pisman oluyorum.

Kavgam kendimle yani , ne yaparsam yapiyim umursamaz gibi gorumdugum zamanlarda bile kafaya takıyorum.
Bir insanın kırılması isteyeceğim en son şey , ya da birine saygısızlik etmek, gözümde herkes etten kemikten yapılma bi Allah kulu benim kimseyi kirabilecek ustunlugum , ya da bi hakkım yok .

Aşmaya çalıştığım çoğu problemimi çözüme ulastiriyorum, ama kendimle kavgam hic bitmiyor boş kaldığım her an kendimle uğraşıyorum. Olmak istediğim ama içinde olduğum durum beni acayip rahatsız ediyor bazen bunu kendime yediremiyorum.

Ve de sınav haftaları ozellikle son günler , birilerinin bana şunu çalıştın mi bunu yaptın mi, bak ben de calisamadim ya tarzı sınavla ilgili herhangibir şey duymak istemiyorum, bu beni çok strese sokuyor ve o zaman hiçbir şey çalışamıyorum. Kimsenin ne kadar çalıştığıni kaç gün önceden başladığını duymak istemiyorum.
Ve şu an o durumdayım , stresten elim ayağım birbirine karıştı.

bir gün konuştuğum insanlarin , yüzüme gülüp arkamdan nefret söyleriyle konuşuyor oldugunu duymak ve bir insanin onu kullandığımı düşünmesi en büyük korkum. Böyle bir şeyi hic yaşamam umarım.
sözlükte yaşımı söyleyince kimse inanmıyor ilginç. girdiğim entrylerden olsa gerek. oysa hepimiz burada dalgamızı geçiyoruz.
Bu başlıkta o kadar çok kişiye yazdım ki bilemezsiniz, yardım etmeye çalıştım herkese. Neyse böyle de bir itiraftı.
Kimi sevsem sevilmedim. Hep bi sevdikleri ya da unutamadıkları vardı. Ben ise hiç hatırlanan olmadım.
Eve geldigimin 2. Günü Eniştemle ablam kavga etti. Boşanma arefesinde gibiler. Nolacak bilmiyorum. Uğursuzluk getirdigimi dusunmeyecegim.
son sözlerim olmasını isterdim şu an bunların. bir buçuk ay sonra sesini duyacağım anı böyle hayal etmemiştim. bütün planımı seni görmek üzerine yapınca olası bir iptal durumunu hiç düşünmemiştim. gelmedin... şuradan seni görmeden dönüyo olmama mı üzüleyim yoksa ben bu haldeyken bi pislik gibi davranmana mı yanayım be sevgili?
çekilmez bir sevgiliyim. çok takıntılıyım, sürekli kapris yapıyorum, ufak meseleleri travma haline getiriyorum. kırıyorum, ve sonunda kırılıyorum.
Yalnız başıma yaşlanıcam ve yapayalnız ölücem.
kimin ahını aldım, niye böyleyim bilmiyorum ama allah benim belamı vermiş bence.
Tuhaf bir boşluk, aşkı kaybetmek ve bir daha hissedemeyecek olmanın verdiği ölümcül sakinliğe çığlık atarak tepki vermenin arifesinin bir türlü geçememesi .

Karabasan gibi; elin kolun kalkmaz: bilinçdışını kenara iterek bilincin geri gelir ama vücudun uykudan uyanamaz...

Kalbim uyanamıyor ve ben kaybediyorum.
iki gündür evin dibindeki mitinglerden kusucam artık.sorun siyasilerin konusması değil, o iğrenc,mide bulandırıcı şarkılarıyla beynımı sikmeleri.gerçekten beynım sikildi ve kusmak istiyorum.üstüne üstlük bu gürültüde sınav çalışmam gerek.az laf çok iş lan, öttürmeyin o salak sarkıları, konusun amk agzınız laf yapsın.
edit: kulaklığı taktım,şarkı söylüyorum,yandakiler iyi küfrediyodur.
counter strike'deki adamlarla sohbet etmişliğim çoktur. hani şu bot olanlar ama.
Geçmişe döndüm bugün kabuk bağlayan yaraları kanattım.
hepinizi çok özledim...
Bu yaşımda da annemle babam arasında kalıyorum ya ben daha ne diyeyim..
yarını harika bir gün yapacağım, 1 haziran dönüm noktam olacak, inanıyorum. * * * * *
Dusunsenize siz asik oluyorsunuz ama asik oldugunuz insani bir daha goremeyeceksiniz hayat ne kadar da acimasiz:).
Hani dersiniz ya bazen bakipta o asla benim olamayacak diye. Hani gotunuz yemez ya yaklasip birkac cift laf etmeye, sonra oyle bir an gelir ki sanki o bakislariyla aklinizin icini gormustur. Sacma sapan olacakta olsa sirf aranizda bir muhabbet baslatmak amaciyla yakinlasip size birseyler sorar rica eder ve baslar. Artik her gordugunde selam verip konustugu biri olursunuz. Fakat yok. Ben kalbimi uzun sure once r
topraga gomdum. Eger suan bir kalbe sahip olsaydim mutlaka asik olurdum. Henuz gencken asik olmak ileride asla elde edemeyecegim bir harika lutuf olacak.

Kendimi ici bos biri olarak goruyorum. Bombos. Kalp yok. Duygu yok. soguk, tum insanlara uzak, supheci.
belki o benden hoslandi belki kendi kafamda kurdugum sacmaliklar bunlar. Yapmayi arzuladigim bir sey varsa o da bana yaptiklari gibi yapmayip hicbir asigi asktan sogutmamak olacaktir. Benim yuzumden kimse benim gibi ask ve sevgiyi kalbinden atmamali. Bu insani bitiren bir olay. Bir soz vardir, olulere acima yasayanlara aci ozelliklede sevgisiz yasayanlara...

gercekten en acinasi insanlar sevmeyen ve sevilmeyen insanlar... dunya onlar icin bambaska bir yer...
Bu devirde adam gibi adam bulmak zor... Hani canımızı sıkanın kafasına sıkalım diyoruz, sıktığımıza değmez. Oysa eskiden böyle miydi? Adamın kafasına sıktın mı taptaze kan kokardı kaldırım. Şimdiki kanlar hep hormonlu, hastalıklı, serum ürünü öyle kokusu falan kalmamış...
Dolar şimdi buralar.
Bir sekilde akp yikildiktan sonra ortaya cikacak olan ilk merkez sağ partiye kaydimi yaptiricam. Hem de gozumu kirpmadan amk. Yasim 30. 5 sene de bu süreç olsa diyelim 35...
yeter amk ne olacak. Sikerim hersene bir suru gerizekaliya siyasi ortami anlatip olmasi gereken konusunda propoganda yapmaktan biktim. Bi suru mal insan amk. Kafasina odunla vursan da bi bok anlamiyor.
ne ugrasicam lan baskalari kurtarsin ulkeyi amk ben de kendi keseme bakicam.
Bu gerçekten de ideallerim ve dusuncelerimle oy verdigim son secim olacak. Eger hic bi bok degismez ve dedigim sartlar olgunlasirsa kurulan ilk merkez sag partide aktif siyasetin ve paranin pulun icine baliklama atliycam aha da bu entry burda dursun.
Dediklerim sayet gerceklesirse zall lalesinden bu sozlugu 5 sene icinde parasi neyse verir alirim, donuza eklenen yazarlarin da basliklarini bile gostermeyen bi sistem getirir uyelik yasini da 25 e cekerim. *
Sabahki halimden eser yok. Uyuyamıyorum. Şu ana kadar ne boş şeylerle ilgilendiğimi fark ettim. Onu da boşu boşuna üzdüm, sinirlendirdim. Aslında ilgi istiyordu, ama benden değil. Çünkü beni affetmedi. Ve her gün umudum biraz daha azalıyor. Sanırım hayatında kötü hatırlanmaktan başka tesirim olmayacak. Çocukça davrandım. Bunu şimdi anladım. Aşırı çocukça. Halbuki biliyorum ne hissettiğini.
Çok boş şeyler. Ölümün yanında o kadar boş ki. Bugün tanıdığım bir insanın ölüm haberini aldım. Bunun acısını 3. Kez yaşıyorum. Kaç saat oldu bilmiyorum ama tüm hayatımı oturdum, düşündüm. Ben kimim diye sorguladım. Kimim ve nereye gidiyorum?
Kapı komşumuzdu. Geliniyle birlikte yaşıyordu. Çoğu zaman ziyaretine giderdim, alışverişini yapardım, bana hep derslerimi sorardı. Her gün halimi hatrımı sorardı. Kanser hastasıydı. Yavaş yavaş gözümün önünde eridi gitti. Bugün aldım haberini, kaybetmiş savaşı, yitmiş, gitmiş..
Ağlayamadım. Ben ağlayamıyorum. Gözümün önünde arkadaşıma araba çarptı, kanlar içinde yatarken gördüm, tek sakin insan bendim. Küçüklükten beri bana yarı baba olmuş adamın soğuktan donarak öldüğü haberini aldım, yine o kadar sakin..
Diyorlar ki "sen nasıl insansın, hiç duygun yok mu" var.. olmaz mı.. var. Ama yapamıyorum be. Öyle ağlayamıyorum. Yoksa yanıyor canım. Gerçekten akşam haberini alınca öyle bir acı oturdu ki içime. Onun "maalesef" cevabını okuduğum andaki gibi, bir hançer saplandı bana.

Hep böyle olur zaten. Kötü olaylar hep kötü olayları tetikler.
Üzgünüm be, yorgunum.
O bana inanmadı, canımı yakmakta 1 dakika tereddüt etmedi.
Bilmiyorum. Artık üzülemiyorum sanırım.
Güzel planlarım vardı yaz için. Hala var. Hala. Güzel günler de gelecek, hepinizin inadına gelecek.
Elim yoruldugu halde yazi yazmaktan zorlayici sinavlardan bu yuzden uykusuz kalmaktan nefret ediyorum.
gün gelecek bende tekrar seveceğim ula. önemli olan hayatımın aşkını bulabilmek tabi.
birkaç saat sonra resmen tedavim başlamış olacak. her şey geçecek diyorum, ama emin değilim.
yani bok da çıkabilir güvenmiyorum.
kafamın içinde bir şeyler ölüyor.
fonda etta james çalıyor. içim eriyor...

bu yumurta kırıldı artık. ben gidiyorum.
kelebek olarak geri dönerim belki.
bilmiyorum.
kimse bilmiyor.
yine de pes etmiyorum...

yapraklar sonbaharda dökülür. ben daha baharın ortasındayım, yazı bile görmedim henüz.
hadi öyleyse, operasyon başlasın.
oynatalım uğurcum...

https://www.youtube.com/watch?v=g9PYPvMz-Wc
i m back after 3 months. did you miss me, sözlüksu?
nickimi değiştirmek istiyorum.
güncel Önemli Başlıklar