sözlük yazarlarının itirafları

tüm hislerimi yansıttı bu:

--spoiler--
O şimdi ne yapıyor?
Şu anda, şimdi, şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu,
uzanmış mı, ayakta mı?
Ve ne düşünüyor?"
--spoiler--

gizli itirafların yapılabildiği çok güzel bir itiraf sitesi dökülün bakalım * gizli olarak itiraf edin gizli güçleriniz, utandığınız şeyler.. küçüklük anılarınızı rahatlıkla yazabileceğiniz site

sloganı ise :

Neyi saklıyorsun ki ? Hatıralarını gizleme * Aforoz et kendini!

yada yapılan itirafları yorumlayın ve oy verin !

http://aforoz.net

okuduğumda hoşuma giden entrylerin sahipleri silik oluyor ya,
bir hüzün kaplıyor içimi.
yazarı ölmüş gibi hissediyorum.
etme eyleme zall..

sözlüklerde yazılanlar artık canımı sıkmaya başladı.. beyni tamamen yıkanmış güzel insanlar var, beyni yıkanmaya müsait saf insanlar var, beyni kurtarılamayacak ölçüde yıkanmış kayıp insanlar var burada.. geyik ve eğlenceden çok içte bastırılan duyguların açığa çıkıp patlaması yaşanıyor..

fark ettim ki sözlükte eğlenmek ve gülmekten çok 'ne yazmış lan bu değişik' şeklinde tepkiler veriyorum.. bu da haliye sıkıcı oluyor artık.. sadece uludağ için konuşmuyorum, ekşi de öyle, itü de öyle.. hep bi kavga gürültü, herkesin kendi doğrusunu sanalda çarpıştırması.. sıkılıyor insan amk..

valla sıkıldım lan, kaç gündür şu sözlükleri açmıcam diyorum yine de açıyorum.. kısaca üç büyük sözlükte artık çok baydı.. ya da iyice ayağa düştü diyelim.. bu da sıkıcı.. bayıyor..

itirafım bu amk, yoruldum.. sözlükler artık eğlendirmek yerine yoruyor amk.. sürekli en şiddetli flash tv haberlerine maruz kalmak gibi.. ne kadar uç örnek varsa, uç söylem, uç haber varsa sözlüklerde toplanıyor.. felaket mıknatısı gibi.. insan yoruluyor amk.. biraz da eğlence olsun, günlük şeyler konuşulsun istiyor insan ama herkesin farklı iç dünyası var olmuyor olamıyor..

sıkıntı tamamiyle..

ülkem için üzülüp kaygılanıyorum siyasi yazmam ve siyasetten fazla anlamam apolitik bi insanım. türkler sürekli küfrederek konuşuyor herkes küfrediyor... küfrettidiye cinayet işlenilen bi ülkede çoçuğunu yetiştiren insanlar küfretmeyi öğretiyorlar bunu anlayamıyorum insanlar artık küfretmeyi bırakıp saygı dilini kullanmalı bunu başardıkları zaman tüm sorunlar çözülür gibi geliyor bana zira saygı çok geniş bi yalpazesi olan insan olmanın temel kuralı .

bu sabah alarm calarken alarmi kapatmak yerine uyurken kol saatimi cikarmisim. halbu ki onu yapmak daha zor.

not: istanbul bugun cok pis kokuyor.

Sirf seks yapmaya taksime giden arkadasim var. Çadirlarin altinda ne dönüyor merak ediyorum sözlük.

8 ekim 2013'de göreve başlamıştım bu okulda. ücretli müdür yetkili öğretmendim. tek öğretmen olduğum için 4 sınıfı aynı anda okutuyor, elimden geldiğince öğretmeye çalııyordum tüm bildiklerimi.

kavgada ettim çocuklarla... bağırdım çağırdım... o küçük kalplerini kırdım. ama gönüllerini almayıda bildim. bir küçük çikolata ve başını okşamam çok mutlu ediyordu onları...

bugün, işte tam da bugün... görevimin son günü ve biraz önce karnelerini dağıttım. son istiklal marşını okuyacaktık. sıraya geçti hepsi. sonra birden üzerime doğru koşmaya başladılar. ağlayanlar, elimi öpenler, belime sarılanlar.

birinci sınıf öğrencileri bile ağlıyordu. tuttum kendimi.

tekrar sıraya geçtik. istiklal marşını okumaya başladık ve çatma kurban olayım derken tutamadım kendimi. ağlamaya başladım. öğrencilerimde ağlamaya başladılar. hem ağlıyor hem istiklal marşı okuyorduk...

belkide bu, bu okuldan girdiğim son entrydir.

yaşım 23. üniversite öğrencisiyim. ve dün akşam ilk defa bir kıza seni seviyorum dedim. yine ilk defa, seni seviyorum dediğim kızdan ben de seni seviyorum cevabını aldım. biri mutluluğun tanımını mı soruyordu ? getirin onu bana.

bu yaşıma geldim bir kızla bile çıkmadım. neden peki? kızlarla konuşmayı beceremediğimden mi yoksa derslerimle haşir neşir olduğumdan mı?

yıllarca ders çalıştım, çabaladım. kendime bile doğru düzgün vakit ayıramadım. dolayısıyla da kızlarla geçirecek vaktim olmadı. hep ders çalıştım. şimdi ise hukuk fakültesi 3. sınıf öğrencisiyim. istanbul barosundan avukatlarında bulunduğu bir konferansa yaptığım konuşmamdan dolayı tanımadığım avukatlar telefon açıp, sürekli olarak beni aralarında görmek istediklerini söylüyorlar. maddiyat konusunda önüme boş kağıt verme teklifinde olanlar bile oldu. istediğim kadar ücret yazabilir mişim..

ne yapayım ben dostlar? okul bitince yüksek ücrete (aylık 7-8 bin) liraya çalışayım mı?

yoksa direkt olarak hakimlik mi yapayım? biraz ikilemdeyim ama herhalde tercihim resmiyetten yana kullanmak olacak..

bekle beni themis geliyorum..

ankarayı da artık sevmiyorum burda da mutlu değilim artık.
bi tuhaflık bu işyerindeki ip adresi karabük görünüyo.
tuhaf valla tuhaf.
ay çok mutsuzum.

ona sahip olduğum için çok şanslıyım.çok çok şanslıyım.ama şanslı taraf olmaktan nefret ediyorum.insanlar bana sahip olduğu için şanslı değil.hastayım çünkü,her şeyi mahvediyorum karşımdakini üzüyorum ben böyle biriyim.

karşı cinsle konuşma merakı olan insanlara kıl oluyorum sözlük.
hangi hemcinsime mesaj attıysam bana soğuk davranıyor, karşı cins hiç öyle değil ama.
herkes mi aynı dertte anlamıyorum ki.

nicer dicer ve sigara bıraktırma reklamlarına dayanamam sonuna kadar izlerim.

s.kti attı hayatımı. sorsan şimdi ben onun iyiliği, ben onu düşündüğüm için konuşmuyorum, görüşmüyorum vs der. daha napıcan. bari gözümün önünde yat biriyle... laflara bak laflara.

çıkma teklifi aldığım dört kızı da reddettim ve maalesef şu an yalnızım.
(bkz: allah ın sopası yok)

hayatımda iki kere "güzel olduğun kadar küstahsın da" lafını duydum, ikisinde de çok güldüm * * hangi devirde yaşıyorsun arkadaşım?

günde 2 saat uyuyup 12 saat ders çalıştığım final dönemi boyunca aldığım 10 dersten 7sinden kalmanın heycanını yaşıyorum şu sıralar.
tamam ftr zor bölüm ama bende de bi gerizekalılık var.

birilerinin o bitmek bilmeyen egosunu al aşağı edeceğim. cidden son raddedir bu artık.

aylar geçiyor. hiç çıkmıyor aklımdan. beni sevmiyor biliyorum. ama bi şekilde bişeyler yaşadık. 2 sene oldu. aylarca konuşmadık, sonra birimiz mesaj attı her şeyi unuttuk. ama olmuyor, seviyorum ama olmuyor. en az bir hafta her şey yolunda. sonra yine aynı. yine günler geçiyor sadece özledim diyor. yapmasın bunu. kalbimi kırıyor. sonunu biliyorum.

"beni artık sevmiyo musun?" dedim.

sevmiyorum dedi ya la...

oğlum bir özelden mesaj atın da hayatıma renk gelsin çok sıkılıyorum sözlük. gelin tanış olalım!

emekliligime38 yil kaldi. o gunleri iple cekiyorum.

çok korkuyorum sözlük. nedeniyse şu ; babam su tabancasını buldu evde ben tomayım diyip su sıkarak geziyor kardeşim de ben kırmızılı kızım diye babamın önünde duruyor bide slogan atıyor.
nasıl bir ailem var lan benim.

hala, bazen çeşme suyu içiyorum sözlük. evet. bir türlü akıllanamadım.