bugün

kendi kararımla ayrıldığım sevgilimi özlüyorum ve onun umrunda değilim artık. *
bazen diyorum ki hayırsız olsa bile olsa. hatta hayırsızsa bile zamanla hayra dönse falan. şu ilahi adalet denen şey çarkını üstüme kırsa da bir torpil geçse ben patoz olmadan. ne olurdu be. iyi olurdu yahu. vallahi tadından yenmezdi hatta. hayırsızsa bile hayra döndürsen ya şu durumu rabbim, çok mu şey istiyorum bugünlerde senden. hep senin yüzünden, benden ayakkabı bağcığına kadar her şeyi isteyin demeseydin bu hale gelmezdim. bu kadar yüzsüz olmazdım.
odunum. katıksız.

şişman sevgilim olsun istiyorum. zayıf kızlar daha çok yeyip içiyor çünkü, şişmanlar rejim mejim derken masrafsız oluyor diye düşünüyorum. gerisi sen düşün artık. bi dk lan hem odun hem cimri. hasiktir ben olsam kendimle çıkmazdım. niye çıkıyım ki zaten amk? neyse cafer bez getir sen tez olsun.
ben ki, 1,5 ay içinde 27 kredilik dersin yükünü omuzlarıma almış olan ben... ancak koskoca bir senede geçilebilecek dersler... ve artı olarak geleceğe dair tüm kaygılarımın yükü... bunca yükün altında eziliyorum...
duş almamış, terli terli otobüse binenlere çok fena sövüyorum. bir de sabahın yedisi'nde sırf koltukta oturabilmek için koca kıçıyla dağ deviren insanlara kaşlarım çatık bir şekilde taciz ediyorum. hatta içimden telefonun tersiyle suratlarına vurmak geliyor. sabahları erken kalkmak yaramıyor bana. tatile çıkmam gerek bunu anladım.

not: otobüse terli terli binmeyin. sabah sabah çekilmiyorsunuz lan.
lisede en sevdiğim bir hocamı rüyamda gördüm aslında sevmek denmez aşk denir. ama geçtii.
fotoğraf çektirmekten korkuyorum.

evet garip ama korkuyorum. o karedeki herkes giderken benim hala hayatta kalmam. o zamanlar geçerken benim hala hayalimde tutmam... bana yalnızlığımı hatırlatıyor. yalın olduğumu. herkes tek tek gidiyor, ölüyor. o anı canlandırıyorsun kafanda artık o bile durmuyor. unutuyorsun.
samimiyetsiz insanlardan nefret ediyorum kısa ve net.
edit: unutmusum bunu bir daha sözlük nickimi birine vermicem lan ne anlamı kalıyor sözlüğün ben nickimin arkasına saklanmak istiyorum.
haddinden fazla hassas bir burnum ve sapıklık derecesinde kokuya hassasiyetim var. dışarıdan pek de hoş durmadığımı da biliyorum ama elimde değil kokluyorum.
Şu her yanımı bir yerlere çarpma , olur olmaz yerlerde tuhaf bir böcek tarafından ısırılıp balon gibi şişmeler nerden çıktı bilmiyorum. Küçük çocuklar gibi oldum valla. Bu kış ayak tırnagimi kırıp aylarca düzelmesini beklemedim mi. Ah şu dikkatsizliğim. Az önce de yatağın kenarına vurup dizimi kanattım. Çocuklaştım kabul ediyorum. Ama kan tutar beni.
i know she doesnt want to talk me anymore.
but who cares!!!
aldatmak guzeldir. eger aldatilmayi da goz onunde bulunduracak kadar cesursan. . .
" yaran x..." başlıklarına girdiğim hiçbir entry yarmamaya devam ediyor. hep eksi, yine eksi!
aşk yarasıdır bu ilaç kapatmaz
verdiğin teselli beni avutmaz
dermanı yardadır sende bulunmaz
boşuna benimle uğraşma doktor

suriye bilmem ne bakanı öldürülmüş. yeni duydum. sikimde de değil. canım burnumda sözlük. eşek kadar adam oldum çocuk gibi ağlıyorum yolun ortasında. geçmiyor mu geçmeyecek mi bu acı lan sözlük. hıı, daha ne kadar sürecek. korkmaya başladım sözlük. benim gidişim iyi değil valla iyi değil.

http://www.youtube.com/watch?v=K-UydLQPP5Q
sözlük şuan günahımdan daha az sevmediğim akraba müsveddeleri var evde. insanın sevmedikleriyle vakit geçirmeye çalışması ne illetmiş! git arkadaşım git! samimiyetsiz insanoğlunu dövesim geliyor. beynim zımparalandı. insanlar bu kadar geveze olmasa ne iyi olur.. ya da ben bu kadar tahammülsüz olmasam...
aynı bölümde okuduğum ya da daha önce mezun olmuş insanların çoğu boş. kendini beğenmiş değilim ancak kendimi geliştirebildiğimi ve sanat tarihi üzerine uzun mantıklı sohbetler yapabildiğimi biliyorum. iş imkanı çok geniş olmayabilir ancak bölüme girerken 4 senelik üniversite bitirmek için gelmiş olanlar bunun farkında olmuyor ve sonra çok boş konuşuyor dahası beni delirtiyorlar. hayalleri, idealleri yok ne acı. oysa hayalleri olmadan insan bir hiçtir ve onlar da hiç olmaya mahkumlar.
bazen kimseye çaktırmadan gözyaşı döküyorum. amk şarkıları.
bana takıntılı diyenler olacaktır afilli adını kullanıp da obsesif diyecekler belki. ama ben yine de yazacağım.
pkk nın kaçırdığı o üç kişiye ne oldu? çok dindar, adil, küheylan, kükredi mi israili dize getiren(!) yüce padişahımız neden unuttu bunları? yoksa diabet hastalığından mı unutması yoksa kolonlardaki hasar mı? çöküyor mu duvarlar, altında mı kalıyoruz bir şeylerin?
nerde bu evlatlar yüce recep, nerde?

ayrıca bu fırsatla muhalefete de giydirmek istiyorum. sizin basireti bağlı muhalefetiniz iktidar olmanızın önündeki en büyük ve de gerçek tek engel. eksik olun, yok olun. o aldığınız paraları hiç ama hiç haketmeden alıyorsunuz. sonra da utanmadan, yüzünüz kızarmadan hak hukuk diyorsunuz. sadece vitrin dolduruyorsunuz, ne lüzumsuz varlıklarsınız bir de burdan görseniz kendinizi keşke.

nerde bu insanlar he? neden hala o piçlerin elindeler? neden hala alamadınız. iktidar da muhalefet de hepiniz aynı bokun laciverdisiniz.
Bır gun daha ben 14 yaşlarında ıken daha kucukken daha hıcbır seyın farkında olmayan masum ve bır o kadar da saf ve derslerıne çalısan yanı hafıf ınek brıydım bızım sınıf a sınıfı ıdı butun calışkanlar bır arada ıdı neyse bız bazı önemsoz gorunen derslerde yerlı malı haftasında oldugu gıbı yıyecek getırır ve onu hep beraber yerdık bızım tayfa 4 kısıydık ıste sonradan mudur yardımcısının bır kızı vardı sonradan onu da annesı calıstıgı ıcın aksam yorgunluktan bırsey yapamıyordu sonradan bız onu tayfaya daha dogrusu okulun en calıskan ve gozde ögrencısı oldugum ıcın ben aldım sonrasında gel zaman gıt zaman ben saflıgımdan mıdır nedır hıc kızla ısım olmaz dıyıp arabuluculuk yapmaya calusanları göndrıyordum aklımca ıyı yaptıgımı dusunuyordum sonra gunlerden bır gun bız dort kısı oturduk tabı bızım tayfa hazırlamıs her seyı benı beklıyolar ben de tam sınıfa gırdım kızda arkamdaymıs koluma gırdı ve ben tam sıraya otururken o da oturmak ıster gıbı baktı ve ben de yer verdım orhan pamuktan hareketle hayatımın en tuhaf anıymıs bılemezdım dedıgım ve emınım kı hayatımın sonuna kadar unutmayacagım ve hatırladıkca aklımın bır kosesınde acaba dogru mu yaptım dıye dusundugum olay oldu yıyeceklerazalınca tayfa elemanları başka muhabbetlere yelken acmak ıcın kalktılar bız ıkımız yalnız kaldık ve kız etegının altına gıydıgı bellı belırsız olan ve bacaklarını net olarak gosteren bır corap gıymıs okula oyle gelmıstı önce hafıfce bacagını ayagımın uzerıne attı ve o an bana tuhaf gelen bır sesle bu aksam ne yapıyosun dıye sordu bende ders calısacagımı soyledım sonra anne babasının evde olmadıgını soyledı bende karsılık olarak eee dedım o benım anlamadıgımı a nlamıs olacak kı kalktı ben ıse hala oturmus tıkınıyordum nıc umurumda olmayarak o gunden sonra sozluk yazarları sanş bırdaha bana gulmedı.
ya bu iş ilanları veren firmaları anlayamıyorum. kıytırık bir işe başvuru yapıyosun geçici olarak çalışmak düşüncesiyle, ona bile dönmüyorlar. hayır anlamıyorum illa ordinaryüs falan mı olmam gerekiyor. cv'imde yüksek lisans yapıyor yazıyor kör mü bu insanlar ya.
bu kadar sık çaylağa düşürülmekten bıktım sözlük. sanıyorum artık yazmayacağım..
sıra bize de gelecek sözlük ..
alfi ne zaman izlesem komşumuzu hatırlamadan edemiyorum.
la sözlük çok mutluyum. hayalim gerçekleşmek üzere.
şu önümüzdeki 2 gün 2 yıl gibi geçicek sanki.