sözlük yazarlarının günlüklerinden bir sayfa

Yine kalbim içinde bulunan karanlıklarda boğulmakta..

Yine herkes tam bi aile ben kendimle başbaşa.

Üzülmüyorum ben.
Bu döktüğüm gözyaşları üzüntüden değil aslında.

Yorgunum sadece uyumak istiyorum...

Seni senden başka kim anlayabilir ki diyorum. Ama bazen ben bile ne istediğimi bilmiyorum. Karşımdaki insan kendim. Her zaman onunla konuşurum. Sürekli kavga halinde olsakta birbirimizi bırakamıyoruz. Bazen hiç konuşmadığımızı fark ediyorum. Ama o kafamın içinde biliyorum. Beni bekliyor.

sevgili günlük.. seni çok özledim, biliyorum uzun zamandır yazmadım çok olaylar oldu ama bundan sonra her gün yazıcam bla bla bla.. (YAZMADI)

sevgili günlük,

bugün de ölmedim, sevinme.

sevgilim günlük... sanırım sana artık yazmayacağım hala sekste çok pasifsin...
gülücük
kalp... kalp.

sözlük yazarlarının bir günlerini anlatışıdır.

Anne seni öyle özlüyorum ki bu özlemimi anlatabileceğim bir kelime yok. Sen olmadan yaşamaya nasıl alışacağım ben? Kim nefretimi söndürüp beni sevgiyle besleyecek? Kim bana duyguların rengini öğretecek?

Senden hiç bu kadar ayrı kalmamıştım ki ben. Ben senin olmadığın bir dünyayla kalmamıştım ki hiç. Babamla mektuplaşmamı içten içe kıskanırdın hep biliyorum. Ona düşkün olduğumu zannederdin senden çok. Ama ona olan hislerimi anlatmak kolaydı. Seni seviyorum baba dediğimde konu kapanırdı. Sen öyle değilsin ki, dünyanın hiçbir alfabesindeki hiçbir karakter ile anlatamam seni. Anlatamam dizinde sabahladığım geceleri, omzunda ağladığım saatleri, yapmayı öğrettiğin yemekleri…

Sen işten eve geldiğinde gün anlam kazanmaya başlardı. Sen yanımda değilken her şey anlamsızdı. Küçükken girdiğim tüm ameliyatlarda tek korkmama sebebimdin. Uyuşturulmuş halde yatarken bile bana okuduğun o kitap sakin kalma sebebimdi. Bana ne güzel şarkılar söylerdin.

Hem geceleri kim bana masal okuyacak şimdi? Nasıl gidebildin aklım almıyor. Ben, seninle aynı boyda ama senin küçük kızın. Beni nasıl böyle bırakırsın? Lütfen baş ucuma gelip zibilyonuncu kez bana “hasır ören padişahın kızı”nı okur musun? Çünkü ihtiyacım olan tek şey bu. Lütfen geri gelip saçımı nefret ettiğim gibi toplar mısın? Sen mutlu ol diye bozmayacağıma söz veriyorum. Lütfen elini uzatır mısın bana? Sadece ben istiyorum diye siyah oje sürdüğünü görmek istiyorum tekrar.

Hani ben 6 yaşlarında falanken her cumartesi seninle bir biblo alırdık, koleksiyonumuz vardı salondaki cam kapaklı dolapta. Nasıl da korkmuştun o cam kapaklı dolap üzerime yıkıldığında… yüz ifaden hala bugün gibi aklımda. Sen o dolabı tek başına sürükleyemezdin bile, o gün nasıl tutup kaldırmıştın sahi? Beyaz ellerinle kıyafetlerimi yırtarcasına çıkarmıştın nerem yaralandı diye görmek için. Yüzümü ellerinin arasına alıp bana sarılışını hala tenimde hissediyorum. Bir daha sarılamayacak olman alev almışım gibi canımı yakıyor.

Güneşin doğuşunu görebilir miyiz tekrar birlikte? Tekrar bir çadır alıp kampa gidebilir miyiz anne? Yine birlikte uyuyalım ama bu sefer ayrı uyanmayalım anne…

08.11.2014