sözlük yazarlarının bedelli askerlik anıları

okuyanları derinden etkileyecek anılardır.
gece 3 te kaldırdılar bizi komutan çekti beni kenara, "oğlum bu görev bizim için çok önemli ülkenin kaderi sana bağlı" dedi bir yandan ağlıyor bir yandan bana öğüt veriyordu.

neyse giyindik kuşandık kemer palaska bir omuzumda bazuka diğer elimde s300 mü obüs mü neydi verdiler. altımda tank koğuşun hemen önündeki muazzam büyüklükteki ayakkabılıkta bot nöbetine diktiler. 2 saat süren bu nöbette resmen kendimle gurur duydum. ne mutlu türküm diyene.

askerliği bedelli yapmadığım için bende olmayan anılardır.

"21 gün öksürdük." olarak kalacaktır.

Sabah erkenden kalkıp kahvaltımı yaptım. Keyif kahvemi içmeden düştüm yollara. Otobüsle gidecektim çünkü arkasında osmanlı tuğralı ve göktürk alfabesi ile türk yazılı arabamı bedelli için satmıştım. Şubeye yaklaştığımda o sırayı gördüm.

inanır mısınız, hiç korkmadım. Zaten o anda insanın aklından korku ve acı mefhumu siliniyor...

bir gün veznedara bir bağırdım ki sorma gitsin gibi başlayan
anılardır.

21 yıl anlatsan bitmeyecek anılardır.

askerliğin 13. günü alikopterde gidiyoruz. kuzey ırak zap bölgesine sızma yapacağız.
neyse paraşütleri giyindik 10.000 fitten tek tek atladık.

havada el ele daire olusturduk aşağı doğru süzülüyoruz. yere 2 km kala paraşütlere asıldık o da ne? benim paraşüt açılmadı. neyse hemen havada parkamı çıkardım köşelerindeki ipleri tutup kendime paraşüt yaptım. ama nasıl süzülüyorum. görseniz aşağıda gören teröristler nasıl kaçışıyor.

sonrası malum operasyon gizliliği anlatmayım ben.