bugün

sözlükte yeni yazar olmuş biri olarak 2 gün içerisinde gözlemlediğim hadise. an geçmiyor ki sol tarafta akan başlıklar arasında "yalnızlık" temalı bir başlık olmasın, an geçmiyor ki "yalnızlık" teması başlıklarda işlenmesin...

peki nedir yalnızlık? elbette bir çoğumuzun bu konuda fikri vardır, "hiçlik" diyenler olabilir, "manitasızlıktır o" diyen çıkacaktır elbet, "yok ya başka şeydir o ya" falan diyenler olabilir ancak bana göre yalnızlık bir durum değil bir yaşam biçimidir. yani, tek başına kalınca yalnız olmuş olmuyorsun. sevgilin yoksa, arkadaşın, ailen, dostun yoksa yalnızsın demek değildir. aklında, kalbinde birisi olduğu sürece yalnız sayılmazsın ki?.. yalnızlık; kalabalığın içinde tek başına hissetmen demektir. yalnızlık; ait olamamaktır.

şimdi gelelim sözlükteki takıntıya... neymiş, manitam yok yalnızım, arkadaşım yok yalnızım, param yok yalnızım, bir sürü arkadaşım var ama yalnızım, uyudum uyandım yalnızım, her gün mala vuruyorum yalnızım(yok lan şaka bundan şikayet edene rastlamadım henüz)... bu liste uzar gider ama yetinmek nedir bilir misin ey değerli yazar? yalnızlıktan dem vuruyorsun anladım iyi güzel ama yetinmeyi denedin mi hiç? mesela elindekiyle(böyle anlatınca da manitası olmayanlar yanlış anlayacak ama... el falan neyse) yetinmek nedir düşündün mü hiç? bir sevgilin olmasa bile, o sana "hayır ben seni arkadaşım olarak görüyordum" demiş olsa bile kalbinin o'nunla dolu olması yetmez mi sana? ya da arkadaşlarından biri seni ekip gitmiş olsa bile hala "arkadaşım" diyebildiğin insanlar olması? paran olmayabilir, ama çalışabilme gücünün olması da mı yetmiyor sana? git çalış nazar etme çalış senin de olsun yani yalnızlıktan dem vur vur nereye kadar di' mi?!

işte tüm bu sonuçların ardından yapılabilecek ne var diye bir durup düşünmeli insan... yalnız mıyız yoksa yalnız kalmaya mahkum mu ediyoruz kendimizi?...

son söz; eğer yalnızlıktan mutlu değilseniz, yetinmeyi öğrenin derim. aksi gerçekten boktan...
Adamın canını sıkan takıntıdır.
yalnızlık çağın hastalığıdır. insanların birbirine olan güven ve sevginin azalması sonucu ortaya çıkar.