bugün

Uzatmaktan nefret ederim, susarım biter.
Gitme zamanı gelmiş demektir.
Temelde nasıl olsa anlamayacaklar düşüncesi yatar. Bazen o kadar çoğalır ki anlatacakların hangi birini anlatsan şaşarsın.

Bir de gelecek teselliler zaten teselli etmeyecekse ne gereği vardır şimdi? Söylenen şeylerin artık fayda etmediği noktadır.
başladığında bitmişti o hikaye aslında. keşke'ler, belki'ler kalbin aldatmacasıydı kendini sadece. bir daha gelinse dünyaya yeniden yaşamak istermiydi "o"nu... başka bir hayatta, başka bir zamanda... kimbilir...
Nasıl ifade edeceğini kestirememekle de alâkalı olabilen hâl. Duygu durumunu kelimelere dökebilen insanlara hep imrenmişimdir. Bu, özel bir yetenek bence. Bazılarımızın içi dışına çıkmamakta oldukça dirençli olabiliyor çünkü. Neyse ki şarkılar, kitaplar, filmler; kendinizi bulabildiğiniz, kurulmuş binlerce cümle var. Zira insanın kendini, kendinden daha iyi anlatan ifadelerle karşılaşması da çok kıymetli.
Söylenecek çok şeyin olması değildir önemli olan, muhatabınız ne kadarını anlayabilecektir, algı seviyesi nedir, işte mesele olan bunlardır.
umutsuz vak'a ise susmak en iyisidir...
Susmak ve arkanızı dönmek...
Yeri gelmişken şunu ekleyeyim, Aslında böyle bir şey.
görsel
oğuz atay'ın da söylediği gibi bazen: "hiçbir şey söylemeden susarsam sanki neyi anlatmadığım anlaşılacak".
konuşmaya hali olmamak.
Üşenmekten ya da karşıdaki kişiye değer vermemekten oluyor ha bir de anlaşılmama korkusu var.

Savunma yapacağım hatta uzun uzun cevap vermem gereken kişiler var bu ara hayatımda ama susmayı seçiyorum. zaten sorunları da halının altına gizlerim.
Susan insan, Yenemeyeceğiniz tek insandır.

Ya mecali kalmamıştır lâf anlatmaya.
Ya da sözlerinin bir sokak lambası gibi boşlukta sallanmasını seyretmeye dayanamıyordur.
Ya da belki de siz aptalsınızdır, bunu anlamış ve bu gerçeğe teslim olmuştur.
Kimbilir?
ne çok konuşuyorsunuz zaten, azıcık da susun ne olur.
Bazen yılgınlıktan, bazen önemsememekten bazen de karşibdaki insanı kaybetme korkusundan susarsın. Yutarsın kelimeleri o kırılmasın diye. Haklı olmak yanında olmasından daha önemli değildir çünkü...
asalettendir.
anlayacak kimsenin olmadığını fark eden kişinin yapacağı en güzel hareket.