sustukların çoğalır mı içinde

bazı anlar vardır. her ne kadar söylemek isteyip haykırmaya yeltensek de bir şekilde söyleyeceklerimiz boğazımıza düğümlenip kalır. yutkunup geri yollarız. daha hiç başlamadan. sonra öyle bir an gelir ki içimize attıklarımız büyür ve sessiz bir çığlık olmaktan öteye geçip isyanımız haykırışımız olur. hem de hiç uygun olmayan bir yer ve zamanda. birikim patlaması diyebiliriz kısaca.