stendhal sendromu

sanat eserleri karşısında heyecandan bayılma hadisesi.

tıp kaynaklarınca da kabul görmüş bir sendromdur.

stendhal floransa'yı ziyaret ettiği bir sırada küçük bir mekanda çok sayıda sanat eseri görünce fenalaşır. stendhal'i dışarı çıkarıp doktor çağırılar. gelen doktor daha önce bir çok turistte de bu tip refleksler gözlediği için bu duruma stendhal'in adını verir. böylelikle tıp ve edebiyat arasında bir köprü kurulmuştur.

bir nevi katarsis anıdır. patlama noktası gibi.

bu sendromu bünyelerinde taşıyanların eserler ihtişamı karşısında bayıldıkları bile gözlenmiştir.

yurdum insanının sık olarak yaşadığını tahmin etmediğim sendrom.

http://www.youtube.com/watch?v=fxiLuoWgi34&;

bu şarkının 6:41 dakikasından itibaren, şarkının tamamını dinlediğiniz takdirde başınıza gelecek olan sendromdur, kadın orgazmından beterdir. öldürür.

konulu filmler karşısında her türk erkeğinin başına gelmesi muhtemel sendrom.

konu diyorum dikkat edersen... adamlar konu bile hazırlamış, film çekmiş, uğraşmış, yorulmuş(!)... sanat o da bir nevi.

buralarda, genelde nü tablolarına bakan recep ivedik tipli abazanlarda olacak hadise.

en kısa haliyle kişinin bir sanat eseri karşısında bayılması, mest olması, başının dönmesi hatta uç durumlarda halüsinasyon görmesidir. modern bir hayat süren 21.yy insanının yaşayacağından şüphelerimin olduğu sendrom. peki neden yaşayamaz? biz internet, televizyon ve yaygın iletişim ağı sayesinde sanat eserlerini müzelere, orkestralara gitmeden tüketebiliyoruz. microsoft xp'de manzara resmi ile hemen hemen dünyadaki tüm manzara tablolarını p.ç etmiş durumda. http://www.arastiralim.co...ds/2012/08/XP-Manzara.jpg

21.yy insanının karşılaşınca bayılamayacak kadar sanat eserlerine doyduğunu düşünüyorum. stendhal bu sendromu floransa'da yaşadığında yıl 1817 idi ve sanat insanlara daha özel, nadir geliyordu. çok fazla film izlemiş kişilerin sinemalarda vakit harcayıp izlemeye değer bir film bulamaması gibi bir şey. bence kişinin çok sanat eseri ile karşılaşması bu sendromun olasılığını bir hayli düşürür. zamanın ruhu'nun bu sendromda ana kıstas olduğunu söyleyebilirim.

bir nevi ani gelişen sanat zehirlenmesi.

- musa heykeli'ni gördüğümde, bir süreliğine donarak hareketsiz kalma şeklinde yaşadığımdır.

(bkz: musa heykeli)

chuck palahniuk'un günce adlı eserinde yer yer selam çaktığı sendrom.

Julien sorel gibi bir roman kahramanı karşısında yaşanan sendromdur.

Bir tablonun ya da heykelin karşısında kalp atışları hızlanan, başı dönen ve hatta baygınlık geçirip halüsinasyon gören insanlar. italyan rönesansının başkenti olarak kabul edilen Floransa’yı gezen sanatseverlerde zaman zaman bu belirtilere rastlandığı ve hatta kimilerinin hastanelik olduğu bilinmektedir.

BBC Türkçe’den Övgü Pınar’ın haberine göre, “Stendhal Sendromu”, “Floransa Sendromu” ya da “Sanat Zehirlenmesi” adı verilen bu rahatsızlığın, gerçekten var olup olmadığı ve belirtileri bilimsel bir araştırmaya konu oldu. italya’daki bir sanat araştırmaları merkezinin, psikolog ve teknik uzmanlarla işbirliği içinde yaptığı deneyde, Floransa’da bulunan Medici Riccardi Sarayı’nın ziyaretçileri gözlemlendi.

Medici Riccardi Sarayı’nda, fresklerle süslü şapeli gezen ziyaretçilerin kalp atış ve nefes alış hızları, tansiyonları, göz ve kas hareketleri incelendi. Fresklere bakan ziyaretçilerin görüntüleri kaydedildi ve kendilerinden eserlere bakarken neler hissettiklerini yazmaları istendi.

Deneyde, bazı ziyaretçilerin eserlere bakarken yüz kaslarının gevşediği, gözbebeklerinin küçüldüğü, kalp atışı, nefes alış hızı ve tansiyonlarında değişiklikler olduğu belirlendi. Görsel sanat eserlerine, işitsel uyarıcılar da eşlik ettiğinde beyindeki aktivitenin daha da arttığı görüldü. Ziyaretçilerin bazıları da hislerini “aşırı duygulanma” ve “tatlı bir yorgunluk” olarak tanımladı.

Floransa’daki Studi Uniti araştırma merkezinden Perla Gianni, klinik psikolog Andrea Bonacchi ve teknik uzmanlar tarafından yapılan araştırmanın sonuçları halen incelenmeye devam ediliyor.

Ancak ilk bulgular, “Stendhal Sendromu”nun gerçek bir psikosomatik bozukluk olabileceğini gösteriyor. “Yüksek dozda sanata maruz kalma” sonucunda görülen bu belirtiler, Stendhal mahlasıyla yazan Fransız yazar Marie- Henri Beyle’in Floransa’da yaşadığı bir tecrübe sebebiyle onun adıyla anılıyor. Stendhal, 1817’de Floransa’yı ziyareti sırasında, Michelangelo, Machiavelli ve Galilei’nin mezarlarının bulunduğu Santa Croce Bazilikası’nı gezmiş ve Giotto’nun freskleriyle süslü bazilikayı gördükten sonra kalp çarpıntısı ve halsizlik hissi yaşadığını yazmıştı. Rahatsızlık bu yüzden Stendhal sendromu olarak anılıyor.

güzel bi' kadına iltifat etmeye de yarayan hoş sendrom.

her gün aynaya bakarken yaşadığım sorun...

(bkz: cezbe) halinde olmakla benzeri bir olaydır.

(bkz: Göbeklitepe) yi gezerken yakalandığım sendrom. Gerçek bir panik atak geçirdim diyebilirim. Tüm inanışları yerle bir edecek bir kazı çalışması olarak duyurulmuş ve tüm dünyanın dikkatini çekmişti. Sapiens eliyle yapılmış bir sanat eseri benim gözümde. O dönemde tapınmak için inşa edilmiş olsa bile.

tıp kaynaklarında da rastlayabileceğiniz, yani kabul görmüş bir sendromdur.

aşırı güzellik/görkem/yücelik karşısında kendinden geçme/bayılma, halini tasfir eder. birbinden alakasız gözükse de, kant'ın güzellik anlayışından tasavvufa kadar birçok konuda referans olarak verilebilir.

ayrıca bu sendromu (ömründe bir kez bile olsa) yoğun hissedebilcek bir insan, birçok açıdan çok şanslıdır.

şu zamana kadar yaşamadığım durum, sevgilim karşısında bile. serinkanlılığımı bozmamam, karşısında bayılmadığım eserlerin muhteşem olmadığı anlamına gelmiyor. buna başka türlü bir hayranlık biçimi diyelim.

görsel

Sadece çok elit olanlar veya sanat anlayışı olanlar mı yaşar yoksa benim gibi bir insan da yaşar mı acaba bu sendromu? Merak ediyorum o hissi.

italya'ya gittiğim zaman yaşayacağımı düşündüğüm sendrom. inş. bir gün gideriz oraya.

görsel
Shalott Leydisi’ni görürsem yakalanacakmışım gibi gelen sendrom.

Bir çeşit kendinden geçme hali.