bugün

"ya ne yapacağım ben şimdi? entry gir diyor, bakalım konu neymiş? hah tamam şimdi bir şeyler yazalım, ya bunu yazar da çaylak olursam, neyse yazmayayım, ah şu x yazar da buranın kabadayısı sanırım, uzak durmakta yarar var. çaktırmamalıyım yeni yazar olduğumu. amanın adımın başlığını açmışlar, "sözlüğün yeni yazarı, hoşgeldin". ahanda çaktılar bile, neyse istifimi bozmadan devam edelim, tüh ya bir allah'ın kulu bile özel mesaj atmamış, sanırım buraya zor alışacağım, millet çatır çatır yazı yazıyor, bir de bana bak. ne yapacağım ben şimdi?" günüdür.
yazar olmadan önce sözlükte bir süre okuyucu olunmamışsa veya hiç yazar arkadaşı bulunmuyorsa büyük zorluklar ve stres yaşanması mümkün gündür.
başka bir sözlükten uçurulduğu gün bu sözlüğü keşfedip girilmesiyle ve diğer sözlükten uçurulmanın verdiği gazla ilk gün yaklaşık 100 entry girildiği gündür.***
''yazar nasıl olurmuş herkes görsün'' edasıyla 24 saate 2400 entry sığdırma mücadelesiyle geçecek gündür. takibi günlerde ayar kaçınılmazdır.

(bkz: yapma güzel kardeşim)
ilk gün hevesle akla gelen herşey yazılır anaa en çok yazanlardan biriyim diye sevinilir,hehe benim hamurumda yazarlık var canım hiç zorlanmadım diye kabarılır,daha sonradan of hiç yazasım yok,benim düşündüğüm şeyi yazmışlar gibi bahaneler ve bu gazın sönmesiyle devam eden günler bütününün ilk günü.
annelerin ilk gün elimizden tutup zall'a kaydımızı yaptırdığı gündür. ama o gün küçük emrah'ın anası yoktu piyasada.
hayata dair ilk gün...
o gün bugündür.
çaylak olduğum gündür. ayrıca online listesine bakıp "vay be millet yazar, ben daha çaylağım" diyerek hayıflandığım gündür.
insanin basinin dondugu zamandir. ne yazacagini sasirip oradan oraya atlar. ilk gunun sokunu yine yine ilk gun atlatir ve yazar olma gururu omuzlarinda tasiyacagi onurudur, hisseder.
bazıları için yakşlaşık 15 saat bilgisayar başından kalkamamasına neden olmuştur.

(bkz: mosquito)
gözler kapatılıp geçmişe dönüldüğünde, formata aykırı entrylerin çokluğu ve imla hatalarıyla dikkat çekmesi muhtemel gün.
aylar geçip şimdiye gelindiğindeyse, yüzde aileye katılmanın sevincini yaratandır.
gaza gelip abuk subuk başlıklar açıldığı için ayar manyağı olunan gündür.
arama bölümüne kendi nickinizi yazmanızla başlayacak saatlerce başınızı alamayacağınız bir sürecin içine gimenizdir.
çaylaklığa alışmış iken "-şimdi herkes beni görüyor mu ?" sorusunun sorulduğu gündür .
dikkat çekmek imkansız gibidir. birbirini tanıyan yüzlerce insan arasında bir partiye gitmiş bir insan gibisinizdir. ama; bazı yollar vardır. örneğin "şebeklik yapmak". ilk günden şebeklik yapıp da gündeme oturabilir herkesin sizi konuşmasını sağlayabilirsiniz.**

ondan ilk güğn yazar olan arkadaşlar bildikleri şeyleri girsinler o gün. müzik grupları olsun, tiyatro oyunları olsun, filmler olsun. böylece ayar yeme olasılıkları düşer.

hoşgelmişler.
heyecanlı gün.
çömezlik zamanı. sözlükte bakarsınız yazılarınız gözükmüyor. bön bön yazarlara iç çekersiniz ''ben ne zaman yazar olucam acaba'' soruları ile geçer.
"Allahım bitmesin, bitmesin bu rüya; sonunda evlilik olsun" dedirten gündür.
Entry'e açsındır. yazmak ve yazmak istersin. ama bazen hevesini kırabilecek dangalaklar olur. sen onları tıklamamalısın ve yazmaya devam etmelisin
etliye sütlüye dokunulmayan sevimli cici cocuk günleridir. zamanla gecer.
o gün bugündür ve herzamanki gibi sıradan bir gündür.
insanın uykularını kaçırtan, tatlı bir heyecanın vücuda enjekte olduğu gündür.
herhangi extreme duygular içine girilmeyen, sıradan bir gündür. tek fark yazdıklarının sadece moderatörler tarafından değil, yazar ve okurların tarafından da görülmesidir.
haa, bu yazar için kendi muhtevasında heycan oluşturabilir orası beni ırgalamaz.
adrenalinin doruğa çıktığı histir. enrty' lerinin görücüye çıkma hevesiyle o yana bu yana durmadan entry girme çabasıdır.