sozlukte esen politika ruzgari

iki gündür kah insanı gererek kah tebessüm ettirerek pöfür pöfür esen rüzgardır.
(bkz: hayırlara vesile olsun).

(bkz: ideoloji)*

Çocuk Bir gün babasina sorar.
"- Baba POLITIKA nedir?"
"- Yavrum der, anlatacaklarimi iyi dinle, sonra söyledigim kelimeleri ezberle" der.

"Simdi ben para kazandigim için ben KAPITALIZMIM, Annen harcamalari yapip evi idare ettigi için HÜKÜMET. Dadin ev islerini yaptigi için ISÇI. Sen HALK. Kardesin VATANDAS" der. "şimdi işim var devamını Yarin sabah açiklarim" diye ekler.

Gece çocuk tuvalete kalkar ve kardesinin agladigini duyar. Dadisinin odasina gider görür ki babasi dadisiyla yataktadir. Annesine seslenir horul horul uyumaktadir duymaz. Sabah kahvaltida babası sorar,
"-oglum aksam anlattiklarimi hatirliyormusun?"
çocuk;
"-Babacigim ben politikanin ne demek oldugunu anladim, KAPITALIZM, ISÇIYI götürüyor. HÜKÜMET uyuyor. HALKI duyan yok . VATANDASI bok götürüyor."

günün anlam ve öneminin saptırılmasıyla azami düzeye çıkmış rüzgar.

sığ politika anlayışının sözlükteki yansımasıdır. gönül ister ki şöyle efil efil, derinden essin. maalesef ülke gerçeği tam olarak sözlükte kendini gösterir, politika sağ-sol tartışmasından öteye gidemez. hem sözlüğe yazık olur hem de hevesli genç kişi üzülür insanların haline.

kısmen savunma, kısmen saldırıdan kaynaklanan rüzgar...

(bkz: genç yazarlar rahatsız)

küfür küfür esendir, karayeldir.

sol frame baktıkça artık esmemesinden mutluluk duyduğum rüzgârdır, zira politikayı seven bir kişi olmama rağmen beni bile canımdan bezdirmiş, sözlükten soğutmuştur.

hayatımızın bir parçası oldurulması nedeniyle sözlüğümüze de yansıttığımız rüzgar çeşididir. politik olmayanlar bile zamanla politika rüzgarı estirir bu ortamda.