bugün

(bkz: tatlı su anarşisti)
sözde anarşist için anarşizm, tişörtlerdeki a işaretinden ibarettir. havalı durur a, bir çemberin içine yerleşmiştir, çağrıştırdığı eylem hoşlarına gider. çarşı'dan da karşıdır bu tipler güya her şeye. devleti, atalarını, onun hayatı uğruna yapılan savaşları hiçe sayar. bir nevi vefasızdır, insanlara karşı. ergenlikten kalma bir asiliği bit ütopyaya sığdırarak normal hissetmeye çalışır kendini. öfkeyi bir yere sabitlemek gerek nasılsa. yok yok, psikolojik bu sözde anarşizm...
(bkz: kendine müslüman)
kucuk dunyasinda anarsist nutuklar atip otobuse binerken yanindakine omuz atan insandir.
sozde kalmistir anarsistligi, kendi icindeki pisligi henuz temizleyememistir.
ironik olan sey; bu adam icindeki pislikten kurtulsa da anarsist olmasi mumkun degildir. bir insan ya anarsist dogar ya anarsist dogmaz. utopyanin icinde anarsistlikle, anarsist yasama arasinda fark vardir. bu insan sadece anarsist yasayabilir. seyirci olur, oyuncu olamaz.
bu soylediklerimden bir sey anlamadiysaniz orayi burayi kurcalamayin. 10 sene boyunca hayat tarzinizi degistirip kafaniz yerine ..tunuze sokmayi tercih edeceginiz kitaplar okumaniz gerekebilir. ben bu yolu sececek arkadaslara bir onermede buliniyim; hic kasmayin sonucta bu dunyada yasamaya devam edeceksiniz. fanteziyi kafada degil yatakta yapin da bari birilerinin isine yarasin.