soykırım tasarısı geçti diye sevinen ermeni

türkler'le arasında aşılması zor duvarlar örüldüğünün farkında olmayan ermeni'dir. iki milletin arası zaten açık daha ne duvarı diyecek varsa okusun.

bu nefret, bu kızgınlık daima tek taraflıydı. ermeniler, türkler'i soykırım ile suçlayıp nefret tohumları ekerken çoğu türk 1915 olaylarından bihaberdi. habersizlik her zaman olumsuz değildir. şöyle ki; en azından türkler ermeniler'in 1. dünya savaşı'nda yaptıklarından habersizdi. en azından türkler, ermeniler'in kendilerine karşı bu kadar kinli olduklarından haberdar değildi. ermeniler, türkler için nostaljiydi, anadolu'nun ustalarıydı. bugün ise düşman tasarılarla kapı kapı meclis koridorlarını, kulisleri aşındıran bir halk gördüler karşılarında.

ermeniler 1915'i hatırlatacağız derken çok büyük bir hata yaptılar. bu hatırlatmayı agresif politikalar * üzerine kurdular. halbuki; intikam duygularından arınıp, sorunun kaynağına inerek, türkler'e doğrudan seslenmeyi deneselerdi, bugün sorunlar daha da arap saçına dönmeyecekti. soykırım yasaları ile köşeye sıkıştırılmaya çalışılan, tehdit edilen türkler artık 1000 sene geçse de 1915 olaylarını soykırım olarak kabul etmeyecektir.

üzüm yerken bağcı döven ermeniler sevinmemeli aksine yaptıkları yanlışları sorgulamalıdır.