bugün

tarih filmlerinde sıkça yaşadığımız olaydır. sonunu bilsek bile büyük bir heyecanla izleriz.

(bkz: fetih 1453)
amaaan titanic finalde batıyor zihniyetidir.
eski sevgiliye dönmenin sinevizyon versiyonudur.
sonunda öleceğini bildiğin halde yaşamak gibidir.

ps:ama nasıl laf,bu saatte tam halil sezai gibiyim. tamam benim sözüm değil bi yerde okumuştum galiba.