bugün

çekik gözlü olduğum için* japona benziyosun, ben aileme böcek yemediğini ıspatlayamam, babam seni kabul etmez dedi ve terketti.
yürütemedik. *

http://www.youtube.com/watch?v=PEm3_9WAj2c
Sinan akçıl mı ben mi diye sorunca ayrılmak bir nevi zorunluluk oldu.
iyi ayrıldık.
Kanser sayesinde.
nerdeyse iki ay kadar ayrılmak için sürünmüşümdür.hatta bi ara ayrılamıyacağımı düşünmeye başlamıştım ama sonunda o da pes etti ve konuşmamaya başladık .şimdi ise it gibi pişmanım gerçi yine birlikte olalım istemiyorum ama yinede dön bana tüüüülaaaay.
Yeni hatun sözlükten olunca detaylı bilgi veremediğim durumdur.
telefonum üç saat kapalı olduğu için kavga çıkardı.
ya bana "sevgilim yanıma gel sorunlarımızı halledelim seni seviyorum" de yada "ayrılmak istiyorum" de beş dakika düşün cevap ver dedi.
ben de kırmayayım bari yazık bir şey istedi yapayım dedim.
beş dakika bekleyip ayrılmak istiyorum dedim.
heyecanı mı bitmiş neymiş öyle bir şeyler söylemişti, neredeyse bir yıl olacak ben hala onla yaşıyorum.
http://galeri.uludagsozluk.com/r/beyle-577203/
iki medeni insan gibi.
biz bununla yüzükleri falan taktık her gün beraber dolaşıyoduk evlendik, geziyoduk. Sonra benden +7 dolunayımı istedi ben de verdim. gitti.
terkettim.

hayallerime ulaşmamda bana engel oluyordur.

arabesk romantizm yapıp " sevdiğin kişiyi bırakmak olmamış, aşk, sevgi, bıdı bıdı " gibi sığ yorumlarla gelmeyin.

hayatım boyunca uğraşıp hayal edip çalışıp 1 ( bir ) kişi için hepsini çöpe atmak daha mantıksız bana göre.

bir de bu durum ayrılmama biraz bahane oldu.
vefat etti...
Önce bir yemek yedik. Sonrasında bir kafeye geçip kahvelerimizi yudumlarken, fonda kafelerde çalan dandik pop müzik parçaları çalıyordu. ikimiz de sessizdik. Çünkü konuşulacaklar bitmişti. O telefonuna baktı, ben dışarıya. ikimiz birbirimize soğuk davranaak da gelen garsona Güleryüzle siparişlerimizi verdik.

Artık kahve ve sigaradan sıkılmıştık. Ben sandalyemde, ulusa sesleniş yapacak bir politikacı gibi doğruldum ve daha önce defalarca yaptığım konuşmamı yaptım. O da defalarca dinlemiş olacak ki şaşırmadı, araya girmedi, kafasını sallayarak dinledi. Ve sonra hesabı ödedim, ısrar etse de “olmaz, benden, bak allah’ı Koydum benden” diyerek almadım.

Sonuçta biz hisler olarak birbirimizden zaten gitmiştik. Fiziksel olarak da resmileştik. Sonrasında ise kimse birbirini aramadı. Ölüm gibi bir şey oldu, kimse ölmedi ya da herkes öldü.
Siktiri çektim en son köpek gibi havlıyordu.
araya mesafe girdiği için problemler yaşıyorduk, ve zoomdan ayrıldık. evet zoomdan.
Ayrılamadım, sadece görüşmüyoruz o kadar!!
Bana bir pislikmişim gibi davranma dedi, davranacağım çünkü öylesin dedim.
Öyleydi de keza..
aramızda çıkan bir ağız dalaşı sebebiyle yanımdan paçasından bok silkeler gibi bir edayla ve hakaret ederek * ayrılmaya çalışıp elini ayağını nereye koyacağını bilemeyen ve sokak ortasında bana yönelik ufak çaplı fiziksel bir darbeyle canımı epeyce acıtan şahsın suratının ortasına aşkettiğim şamar neticesinde ayrıldık efendim.
Senin başın örtülü degil ailem öyle biriyle istemez. (bkz: sinir bozucu olaylar) cöp bir insan olduğunu nasil kanitlayabilirdi ki. O zaman neden başladın!
Antalya’dan istanbul’a taşınmamı istediği için.