sokakta ölen suriyeli çocuklara yardım etmiyoruz

Suriyeli mültecilerden nefret eden ve bu ikiyüzlü sikik hükümet politikasını yıllardır eleştiren bir adam olarak katılmadığım kampanya.

çocuğun dini, milleti, dili yoktur.

çocuk çocuktur.

(bkz: suriyeli dilencilere para veren enayi)

şimdi aynı şeyi çıkıp da bir alman, bir fransız dese "vay amuğa goduğumun kafiri" diye burayı inletirsiniz öyle değil mi? evet bunu yaparsınız, çünkü adem ve havva da türktür, dolayısıyla bütün dünya türktür; türklere kimse bir şey diyemez. onlar çocuk be çocuk. bu havalarda ayağında çorap olmayan bir türk çocuğuna yardım edip, suriyeli bir çocuğa sırtınızı dönüyorsanız sizler, vicdandan bahsetmeyin. o çocuklar kendi iradeleriyle gelmedi buraya.

Etmiyoruz çünkü başlık hatalıdır. Ölen çocuklara nasıl yardım edebiliriz ki?

Allah rasulu'nun dediği gibi:

Allah senin kalbinden merhameti aldıysa ben ne yapabilirim...

(bkz: ters psikoloji trollü)

bir emir kipi.

etmiyorum efendim. asgari ücretle çalışan insanım. her trafik ışığında, her köşe başında bir suriyeli her gördüğüme 1 lira versem benim faturalarımı kim ödeyecek? ayrıca çok param olsun yine vermem. verene de verme demem.

savaşta cepheye cephane taşırken soğukta çocuğunun üstündeki battaniyeyi alıpta cephanenin üstüne örten nenelerimizin torunlarıyız. bence eli silah tutabilen erkeklere ve kadınlara askeri eğitimi verip geri memleketlerini kurtarmak için savaşa göndermeli. bu devlet himayesi altına aldığı çocuğa her türlü bakar ve güzel gelecekler sunar.

biz keriz miyiz? kendimize güzel bir gelecek hazırlamak için yıllarca dirsek çürütelim, annelerimizin babalarımızın emeklerini dershanelere yatıralım? ve suriyeli savaş var diye vatan toprağını (namusunu) bıraksın kaçsın, gelsin bide ücretsiz üniversiteye başlasın. bu dağdan gelipte bağdakini kovmak değilde nedir?

pazartesi günü sorguladığım kampanya. bir iş için avrupa yakasına geçmem gerekti. pazartesi günü istanbul nasıldı gören bilir. öyle bir kar yağışını ben ömrümde 2 defa gördüysem görmüşümdür. 15 dakikada tepeler bembeyaz olmuş. her neyse maltepe'den metroya bindim, ayrılık çeşmesin'de inip marmaray'a geçecektim. dedim bi sigara içem öyle binerim trene. çıktım. metronun yanında bir baba ve iki kız çocuğu, çocukların ayaklarında dandik bir spor ayakkabı daha 20. dakikada sırılsıklam olmuşlar. yerde sikindirik bir kartonun üstünde adam dileniyor. bi tane kızla göz göze geldim orada. o bakışı ömrüm billah unutmam. umuda dair hiçbir şey kalmamış gözünde, ağladı ağlayacak belli ki. 2 şemsiye var ellerinde, birini kafalarının üstüne almışlar diğeri de rüzgardan tarafa doğru sığınak olsun diye. iliklerine kadar titriyorlardı belli. natulius'un orada çatının altına sığındım, sigarayı yaktım yanıma bir kedi geldi. kediye baktım, sonra da çocuklara baktım. kedinin sığındığı yer kadar yerleri bile yoktu. cebimde para olsa verirdim. birisi işleri için çocukları kullandığında kanıma dokunuyor resmen. bitirdim sigaramı, arkamı döndüm gittim. hayata da sövdüm, akp'ye de sövdüm. o çocuğu o karın altında donmaya mahkum eden her şeye sövdüm amk. keşke elimden daha fazlası gelseydi. bu beyanı yapan yazara empati yap diyemiyorum, çünkü bu sözlüğü kullanan kimse o çocukla kendini aynı yere koyamaz.

savaştan kaçanlara zerre yardım etmem. bizim atalarımız bilmiyor muydu kurtuluş savaşında vatanı bırakıp başka ülkelere sığınmayı ? ama işin içine çocuk girince taşlaşan kalpler yumuşamalı daha çocuk lan onlar. ailelerinin günahını onlara çektiremeyiz.

insanlıktan nasibini almamış bir patlak prezervatif ürünü adam kırıntısından nameler.

Siktir git lan bu sözlükten

mecidiyeköyde metrobüsten inip meydana doğru sağ taraftaki kaldırımdan giderken tabelanın altında oturan bir kadın var kaç gündür. sanırım suriyeli. hiç birşey demeden orada öylece oturuyor. her sabah görüyorum da. geçenlerde cebimdeki bütün parayı verdim ama doğru mu yaptım emin olamadım. çünkü daha öncesinde bu kişilerden para toplayanlara denk geldim yine mecidiyeköyde. ama o halde soğukta oturmuş titrerken görmek dokunuyor. suriyeli, afgan, tatar veya türk olarak bakmamak lazım olaya. he belki ben yanlış yaptım. para vermek yerine götürüp yemek yedirebilirdim ama o an aklıma gelmedi o da.

sizde para vermek yerine imkanlarınız neye el veriyorsa o şekilde davranın. yemek yedirin götürüp, ısırmıyor onlar. kıyafet alın bir şeyler yapın. böyle kalın kalın giyinip atkınızı berenizi takıp üşüyorum diyorsunuz malum. birde onların açısından düşünün. ne olursa olsunlar, insanlar onlar da. dilini bilmiyor, hayatını bilmiyor.

birde şuna değinmek istiyorum sözlük. hani sokakta karda kışta köpek gördüğümüzde birşeyler yapmak istiyoruz ya onları sıcak tutabilmek için. neden insanları görünce bu şekilde suratlarına bile bakılmıyor? sabahın 8nde dikkat ediyorum işte insanlara. hiç oralı olmadan basıp gidiyorlar yanlarından, orada yoklarmış gibi.

--spoiler--
yukardakini okumaya üşenenler için özet: tek önemli varlık kendisi gibi yaşayıp insanlıktan söz edenler, *mınıza koyayım.
--spoiler--

suriyeli yada türkiyeli değil lan insan bu, ve aç hatta açlıktan ölecek neredeyse. bizi yönetemeteyen yöneticiler tarafından doldurulmuşlar buraya. ama tekrar ediyorum açlıktan, soğuktan ölecek durumdalar. sen yardım etme zaten.

bunu yazan adam sorgulamalı kendini 'acaba insanmıyım ben diye' dedirten başlık.

zaten yardım etmiyor olmamızla paralellik gösteren kampanya. sadece çocuklar için devlet* bir şeyler yapmalı ama.
sokaktaki bilmem kaç eksiği tamamla nedir lan hem? vergiyi alan ve kat kat arttıran sen, ülkeyi soyup soğana çeviren sen. doldurdun suriyelileri ülkeye, hala perişan çocuk billboardlarıyla duygu sömürüsü yapıyorsunuz, sizin eliniz para saymaktan başka ne işe yarar.

"savaştan kaçıp ülkesini satan" diyor bazıları. yahu sizde var ya vicdan diye bir şey yok. belki olduğunu düşünüyorsunuz ama yok sizde öyle bir şey.

--spoiler--
savaştan kaçıp ülkesini satan
--spoiler--

bu nasıl bir kafanın ürünü ifadedir böyle. çocuklar cephede mi savaşacak, kadınlar cephede mi savaşacak a vicdansızlar sizi. hangi ara bu kadar kin doldu sizin yürekleriniz. birileri de "isteyen evine alsın" diyor. kafaya bak allah aşkına. o çocuklara yardım etmekten anladığınız bu mu sizin? evimize almak mı? peki o zaman burda türk dışındaki hiçbir etnik kökenden olanı umursamayanlar, türkmenleri, uygur türklerini evlerinize mi alacaksınız? bir ekmek parası vermek, çorap almak çok zor öyle değil mi? yazıklar olsun.

hümanist diyor bazı at gözlüklülerde. bunun adı hümanizm değil, vicdanlı olmaktır.

ideolojisini yardıma muhtaç çocuk ölse bile sürdüren gamsız yazar beyanıdır. muhtemelen bu yazar çocuk konusu açıldığında aynı gamsızlıkla merhametli olduğunu da söyleyecektir.

ama lütfen!

Türkiye bir refah ülkesi. ülkemizde şükürler olsun hiç açta, açıkta, yetim, hasta, ölmek üzere çocuk yok zaten, hep yüce devletimiz ilgileniyor onlarla. hatta kişi başı milli gelir ve asgari ücret konusunda en son Lüksemburg' u bile geçmişiz, yapmayın allah aşkına.

sanki herşeyinizden vergi alıp, hakkınızın yarısı kadar para aldığınız bir ülkede yaşıyorsunuz...

(!)

çok kalleş kampanya.

bir yardımsızlık çağrısıdır.

Uluslararası arası ortamda türkiyeye saygınlık kazandıran mülteci çocuklara yardım etmemektir. Hadi mardinden gelen türkiyelilerse etme de elin garibine niye yardım etmiyorsun güzel kardeşim.

Sonra da kendilerine insan diyorlar ya ona yanıyorum. Sen vergi filan verme mumkunse.

Siz insanmısınız sorusuna maruz kalacak söylem.

Dikkat edinde bir tarafınızı kesmesinler siz böyle şeyler yaparken. Bu kadar adileşmeyin. Kendinizide birşey zannetmeyin. Zaten ülke az kaldı küteye gelecek o zaman görecem ben sizi. Korkaklar anca konuşun.

Niye bu kadar tepki veriyorsunuz anlamadım. Adam özeleştiri yapmış. Yardım edelim diyor yani.

Çocuk çocuktur, yardım edilir her tür. Lakin bu insanların daha fazla üremeye de hakkı yok.