sokakta ansızın takibe başlayan köpek

akşamları markete giderim genelde dönerken ne kadar da bakınırsam bakınayım olmadık yerden bir köpek fırlar karşıma arkadaş. baktığımı fark edince o da çaktırmamaya başlar yerlerde bir şeyleri koklar durur. ama biraz ilerlemeye başlayınca götüm götüm o da peşinden gelir ibne.
bazen tampon tampona bile devam ederiz. işte köpek korkumun da olmasından bu sevimli hayvan kardeşimizle yakın takipte ilerlediğimiz zamanlar vücudum da aşırı derecede (adnan reyise saygılar) adrenalin salgılamaya başlar. e öyle olunca köpek de korktuğumu algılar ve o da kendini korumak savunma pozisyonuna geçer. eğer bu atışma fazla ileri giderse köpeğe ne geliyon laaan! siktirgit laaan! anneeee! diye koşarak kaçma olayına bile girilir. alnımdan terler aka aka koşar adımlarla eve kendimi zor atarım bu tip durumlarda. işin özü 10 dakikalık yol bana 173 dakika gibi gelir. en iyisi dışarı çıkmamak.

(bkz: taş yok mu taş)