bugün

Metin Altıok şiiridir.

Uzak solgun cocuklugum
Aksam alacasi, kasaba,
Catilarda kargalar
Huzunlu gencligim
Sabahci kahveleri
Umutsuz asklar
Bir ani tunegi simdi
Yasadigim gecmis yillar

Ben derim ki
Omrum, omrum
Mumlar neden eriyip sonerler de
Tersine dogru yanmazlar
Uzayarak yeniden?
Ve insan dogmak ister mi
Bir daha, olmek icin?

Olumu arayarak gecti
Bunca yilim
Kotu annem
Beni komsunun oglu kadar seven
Yok olan babamdi belki
Olum tutkumu pekistiren

Elbet bir gun olurum
Omrum Omrum
Ve yanan mum
Kara bir fitil birakir ardinda
Ne kadar benzesiyor birbirine

Zifiri karanlikti gece
Mum bitti, yanmadi tersine
Beyaz murekkeple yazdim
Bu siiri karanligin ustune

Ben derim ki
Gecip gider zaman
Geri alinmaz bazi seyle

Omrum omrum
Ve yanan mum biter

Sogur cehennem bile

ayrıyeten
http://uk.youtube.com/watch?v=5ys3ZSwEDXY