bugün

soğuk kış günlerinde insana haz veren eylemlerin başlıcasıdır.

donmuş ayak parmaklarına geçirilmiş artık işlevi kalmayan çoraplar öfkeyle, lanet okuyarak çıkarılır ve güzelim gümbür gümbür yanan sobaya iliştilir.

ayaklar bu esnada daha çok üşüsede birazdan alınacak olan hazzın hayali gerekli sabrı göstermeye sebeptir. kızgın ateşte alt üst edilen çoraplar vakit kaybedilmeden ayağa hızlıca geçirilir. işte mutluluk lan, uzakta aramayın bunu..

yürünür, yürünür, yürünür o çorapla. kokana kadar giyin onu..

'çorabın kokuyoo yeeağğ' diyenlere inat alın elinize. koklayın.. içinize çekin o kokuyu.. 'kokmuyor ki lan' deyin.
özlenilesi çocukluk eylemi, eski evimi özledim.
dışarıda lapa lapa karın yağdığı, takvimlerin ise 90`lı yılları gösterdiği günlerde gerçekleşmesi muhtemel olan eylem.

kişi, dışarıdan ellerini ovuşturarak girer içeri, paçalarına birikmiş karları döke saça etrafa... içeri girmesi ile, o soba sıcağının kişiyi mest etmesi bir olur zaten. neden sonra, dışarıdaki içi kar dolu botları gelir aklına. sıcaktan mayışmadan önce, onları da içeri alır sobanın arkasına koymak maksadıyla. altına gazete sermeyi de ihmal etmez tabi. sonrasında ise sıra, sırılsıklam olmuş çoraplara gelmiştir. kar suyu tabi bu, bot felan dinler mi? sızar illa ki bir yerlerden. hemen çorapları da kuruması için sobaya asar kişi. üstünü başını da değiştirip, yeteri kadar ısınan çorapları daha güvenli bir yere koyduktan sonra, sıra sobanın kenarındaki divana kıvrılarak güzel bir uyku çekmeye gelmiştir. ve kişi finalde, sobanın üzerindeki güğümün içindeki suyun fokurdama sesleri eşliğinde mışıl mışıl uyur.

ah ulan, ne güzel günlerdir onlar...
sobalı ev çocukluğu yaşamış, bir de ilkokulu sabahçı olarak geçirmiş çocuğun hatırasıdır. anne giyinmeden önce sobada çorapları ısıtır, şimdi bakınca safi huzur.
http://ozgursobapazarlama...3305%3Bl%26%23305%3Bk.htm

bu alettir aracisi.
Derin bir ah çektirir 90larda çocuk olup sobalı evde yaşayanlara. naylon iple örülmüş az patiğimi yakmadım, kokusu kötüydü hazzı paha biçilemez.