bugün

Benzin, tiner vesaire aman diyeyim girişmeyin.
Bırakın bu arkadaş öyle yapsın, siz buna uymayın.

Soba deyince köy evi özledim. Dibi sıcacık olacak kışları. Mis gibi. Zahmetli olmasa ah birde.

Kaloriferde hayat yok olum yaşamıyoz biz.
sakın .yanarsınız. yazar burda espri yapmış. soba öyle yakılmaz.
bazı fesatlar tarafından benzin, tiner vs. dökülerek başlatılması önerilmiş...

burada bulunan insanların ne kadar espri, şaka vs. kapasitesine sahip olduğunu bilmediğim için, bu tarz önerileri ciddiye alabilecekleri ihtimaline karşı uyarmak zorunda hissettim:

sakın ha! sobaya benzin, tiner vs. dökmeyin. kışın ortasında ailesini ısıtabilmek gayreti ile çaresizlikten ıslak ve adi kömürleri tutuşturmak için sobaya tiner dökerken alevler içinde yanıp ölen insan bildim ben bu hayatta; gazete haberi değildi benim için, düpedüz pis ve acı bir gerçek.

yakından bildiğim, abi diye örnek aldığım melek gibi bir insan bir anda gitti; daha doğrusu heba oldu. çocuk yaşta böyle bir olaya tanık olunca çocukluk falan bok oldu elbet; ama yitip giden gencecik bir can, geride bıraktığı karısı ve o zaman henüz bir yaşında olduğu için babasını hiç hatırlayamayacak bir bebek yanında benim çocukluk derdimin lafı olmaz.

sobalı, kurumlu, isli, çamurlu ve soğuk yıllardan yazıyorum bunu. yine de insanlık diye birşey varmış o zamanlar, hey gidi hey...