bugün

içinde derin bir hüzün barındıran histir.
çok da emin olmamak gerekir. bazen bir entry altında olabilir.
Kişinin mutluluğu başkalarına bağlamasına, buna ulaşamadıkça da mutsuz olmasına sebep olur. En iyisi mutluluğu şahıslara bağlamamak, ulaşılabilecek şeylerle mutlu olmayı bilmektir, en azından ruh sağlığı için gereklidir.
bir his. yine yeniden o kadar alıştım ki bu hisse. his olmaktan çıktı, alışagelmiş, kabullenilmiş bir şey oldu. bu daha kötü.
Alıştığım durum. Yarın doğum günüm mesela bilen hatırlayan kişi sayısı bir elin parmağını geçmeyecek. Is yerinde doğum günümü kutlayacak hiçkimse yok oluyor öyle şeyler.
5 yıldır var bu his bende.27 haziran 2015 cumartesi gününden beri yalnızım.
Ergenliğimin doruklarında, sevgilimden ayrıldıktan sonra bu hisle dolaşırken kafamı kaldırdığımda duvarda adım ve soyadımla karşılaştım.

Bunu yazanın bonzai bağımlısı, insanların üzerine araba sürerek şaka yaptığını sanan manyak bir tanıdığımız olduğunu anlayınca, o " kimse benden hoşlanmıyor " hissine öyle bir sarıldım ki..

Kendisiyle her karşılaştığımda da daha bir sıkı sarılırım.*
Bu histen kötüsü vardır. Hoşlananlar gerçekten hoşlanıyor mu hissi? Ben bu çıkmaza girdiğimden beri koşarak kaçar oldum.
görsel

o anda hayatı sorgularsınız uzaklara bakıp.
Şimdi eğer konuştuğunuz varsa ve siz de ondan hoşlanıyorsanız, ister istemez beklenti içinde olursunuz, onun da sizden hoşlanmasını istersiniz.
Ailem sevse yeterdi olmadı, minik yürekli öğrencilerim sever. Gerisi lazım değil, ayaklarımız yere basıyor o bulutlardan çoktan indirildik.
Sizi kim sevsin amk tiplere hele şunların.
Yalan yok biraz canımı sıkıyor.
benden hoşlanmayanın anasını gondikleyeyim.
21 yıldır yaşadığım his. Alıştım artık.
Umrumda değil desem *