bugün

siyah kalbinde ölümü tutar, yaslandığı konum gözyaşıdır.
nedense mavi rengindede olan huzundur. bir siyah bir mavi. en sevdigim 2 renk.
gül bile kuruyunca siyaha doğru yürür, gül kurusu dediğimiz rengin içinde siyah vardır, kan bile akıp gittikten sonra siyaha bürünür, ölüm siyahın elbisesiyle gezer, gözyaşı siyahın kapısını bekler.
siyah asildir.
her asalet aslen bir hüznü boğar içinde, gerçekler siyahın mat ve güçlü perdesiyle kapanma çalışır oysa siyah derin hüznü ile aslen bir derin ağıt söyler geceleri.
(bkz: yok lan öyle bir şey)

siyah, bitter çikolata gibidir.. tadına bakmayanlar hep acı sanar..
siyahın tadı yoktur, sesi kuzgun sesidir.