bugün

Az önce bitirdiğim Paulo Coelho kitabı.
Kısacık bir kitap olmasına rağmen başlamam ve bitirmem arası bir ay geçtiği için bir bütün olarak bir şey anladığım söylenemez.

Adamın kitabın sonuna doğru çevresiyle girdiği diyaloglar bana hafiften Küçük Prens'i andırdı.
Kitapta alıntılanacak bolca cümle var.

Selam ve Firavun inciri ile.
Epey kişisel gelişim kitabı okumuşumdur. Bu kitap da bunların piri gibi anlatılır hep. Yıllarca okumayı erteledim. Bilmiyorum iten bir şeyler vardı sanki. Boşa değilmiş. Tek bir satır bile, kafamın içine giren bir şey olmadı. Neden böyle olmuş olabilir?
Kişisel menkibemi keşfedemedim.

Edit: birçok yerde kişisel gelişim tanımlamasını duydum, okudum. Böyle nitelendireni çok.
Simyacı kişisel gelişim kitabı olarak nitelendirilemez.
soluksuz okunan kitapların başını çeker.
vakit kaybı.
tekrar okusam eski sihrini kaybeder mi diye korkuyorum...