siddetli depremde bile sozlugu terketmeyen yazar

(bkz: benim la bu)
tabım: kafayı sözlükle bozmuş yazardır. kandır candır.

ara çubuğundan üç kulvallah bir elhamı arayan yazardır..

(bkz: o son entry i girmeyecektin be mahmut abi)

başlığa "kelime-i şehadet" yazıp getir'e basması muhtemeldir.

ölümü sözlükten olsun isteyen, "bunca zaman durdum depremde gitmem arkadaş" diyen yazardır.

aa bu benim lan diye bakınız vermek isterdim fakat deprem gecesi sokakta pijamamla başka bir yazar arkadaşla karşılaşıp "hani terk etmiyodun yarraam?" sorusuna verecek cevap düşünmek istemiyorum.

nasıl terketsin ki, o an pek cok entry'ye gebe olacak baslığı acma imkanı elinde olan yazardır o..

hatırlarım yine bir deprem akşamı, daha deprem olurken peşi sıra başlıklar açılmaya başlandı..
hatta merkez üstü henüz bilinmediğinden her yazar depremi kendi memleketine maletme yarışına girişti; çanakkale, bursa, istanbul diye..
ve en nihayetinde deprem marmara depremi olarak mazideki yerini aldı yanılmıyor isem..

ve evet, ben de bu furyaya takılıp gitmiş yazarlardan biriydim..
ve hayır, o kadar da şiddetli bir deprem değildi o 'şu an ne oldugu hatırlanamayan' deprem..

nirvana'ya çoktan ulaşmış zat-ı muhteremdir...