sevmeye değer birini bulamamak

günümüzde erkeklerin yüzde 80'inin maymun iştahlı ve sorumsuz olmasından doğan sonuçtur. aile kurmaya, eş ve baba olmaya hazır bir erkeğe rastlamak çok zor. ama bunun sorumlusu da biz kadınlarız. erkek çocuklarını o kadar şımartıyoruz ki bir türlü büyüyemiyorlar. ya da büyüdüklerini kabul etmiyorlar. sonuçta da erkekler durmadan anneleri gibi her yaptıklarını onaylayacak bir kadın arıyor. bunu yapan kadınlar da aslında mutlu olmuyor o ilişkide. sadece mutlu taklidi yapıyor.

yok gerçekten yok.çok acı bir durum ama çoğu insan sevgiyi haketmiyor çoğu insanda haketmediği şeyleri yaşıyor.
Şimdi nerde hata sorunsalı içine girip çıkamamaktan korkuyorum.

Belli yaşlardan sonra arkana dönüp baktığında ulan ben ne yaptıp ya dedirten. kusurlu olupta kusursuz eş arayan insan profili.

kişinin kendini bir bok sanmasından ötürüdür.
lan sen kendini düzelttin mi? sonra kalk başkalarına değer biç.

"sevmek" fiilini karşısındakinin değerine bağlayan kişilerin düşüncesidir.
ne kadar zor değil mi? yani bu tespit.. 2 farklı dakikanın birbirine benzemediği şu yaşam döngüsünde karşısındaki insanda hep kendi doğrularının olmasını beklemek bir insanın. aynı zamanda ne kadar boş. zaten bu devirde insanlar işine gelenle birlikte, işine gelmeyenle ilgilenmemekte iken hep kendi doğrularını aramaya çalışmak kişinin kendisinden götürür başka birşeyden değil. bunların hiçbirini kötü niyetle değil, tam tersine hayatta bazı tecrübeler yaşamış birisi olarak söylüyorum.

günümüzde erkeklerin yüzde 80ni maymun iştahlı tespiti çok büyük bir genelleme ve yanlış. sadece kendi çevrenizde gördüğünüz erkeklerin, ya da arkadaşlarınızdan dinlediğiniz erkek profillerinin yüzde 80ne mâl edilmesidir burada yanlış olan. eğer çevrenizde hep böyle erkekler varsa yapmanız gereken onlara takılıp kalmak değil, çevrenizi değiştirmektir. aynı noktada durduğunuz sürece etrafınızın gül bahçesine dönmesi hiçbir zaman gerçekleşmeyecektir.

evet bizim toplumumuzda erkek genelde şımartılır, evet erkek hata yaptığında genelde alttan alınır, evet öyle ileri gidenler vardır ki aldatmayı erkeğin elinin kiri olarak görür. ama bu genel bir yargıdır ve bu yargının hakim olduğu son nesil de anne-babamıza tekabül eden nesildir. yani yeni gelenlere baktığınızda bu genellemenin azaldığını aslında rahatlıkla farkedersiniz. hoş şunu da unutmayın "aldatma" dediğiniz olay dünyanın hangi köşesine giderseniz gidin karşınıza çıkabilecek bir olaydır. çünkü erkek tabiatı gereği tek eşliliğe çok müsait değildir. ve kadın dediğiniz varlık da aklını ve çekiciliğini kullandığı sürece erkeğin evli-bekar olmasına bakmaksızın onu elde edebilir. yani sizin anlayacağınız bu iki taraflı bir durumdur. bir erkek yoldan çıkıyorsa, o yolda yürüdüğü de bir kadın var demektir ( tabii bu da bir genel durum, yoksa namuslu, efendi, güvenilir erkekler ve kadınlar muhakkak var ).

şimdi asıl sorun şurada? bir erkeğin ( konu erkek üzerinden gittiği için söylüyorum ) yarın değişmeyeceği ne malum?
yani namuslu bir erkek evlendikten bir süre sonra karısını aldatamaz mı?
kaba tabiri ile namussuz bir erkek evlendikten sonra elini eteğini o camiadan çekip yuvasına iyi bir koca-baba olamaz mı?
evlendikten sonra evlilik psikolojisine giren veya evlilik kararını sağlıklı bir şekilde alan bir erkek değişime açıktır. kadın da öyledir. tüm bireyler öyledir. yeterli karar sağlıklı olsun.

daha da yazardım ama kısa keseyim.
"sevmeye değer biri" diye bir kavram olamaz. ancak felsefe olur bu.
"sevmeye değer vermek" olmalıdır doğrusu. sevginizi öyle kafanıza göre dağıtamazsınız. birini seviyorsanız içten gelen duygularınızı yansıtıyorsunuz demektir ve içten gelen hiçbir şey kontrolünüz dahilinde oluşmaz. tek yapabileceğiniz onu gizlemek ve sonradan kontrol altına almak olur. yoksa bu dünyada asla sevilemeyecek diye parmakla gösterilen insanlar sevgiden mahrum kalırlardı.

farkına varamaıyoruzdur belkide kimbilir.

aşk için her şeyi yaparsın fakat kafandaki insan senin için kılını bile kıpırdatmaz. bu olay birkaç kez başına gelince '' enayi miyim ? neden uğraşayım ki ? '' der ve köşene çekilirsin.
bu olayın özetidir.

hz. muhammed sav den bihaber olmak.