bugün

8 yaşındayım henüz, saklambaç oynarken annem eve çağırmıştı, bir koşu yukarı çıktım, elime tutuşturulan Salçalı ekmeğin sevinciyle aşağıya inerken komşu kızını gördüm, adı elifti. Annesi komşuya gitmişti, bakkaldan dönüp dışarıda kalmıştı, kapının önünde otururken yanına gidip

"Salçalı ekmek yer misin elif" dedim.

heyecandan küçük dilimi yutacak oldum.

"yok" dedi.

"sen yemezsen ben de yemem" dedim.

"peki" dedi, bir parça alıp ağzına attı.

"tatlıymis" dedi.

"sen daha tatlisin" dedim. Hemen kaçtim oradan..
Kız yemek yapmayı bilmiyorsa olabilir tabi.
---spoiler---
Gülüşünden ver
Salçalı ekmeğimden al.
---spoiler---
Elif isimli kızların cazibesinden bahsetmiş yazar. Elifler iyidir. Sevilen kız olursa zaten yanınızda birlikte yan yana yürümek bile göz teması kurmak bile insanı mutlu eder. Aynı şey sevdiğiniz erkek için de geçerli. Sevilen kişi yanınızdayken ne hikmetse zaman daha hızlı geçiyor. Bu da einstein in zaman teorisini doğruluyor: zaman değişkendir, görecelidir. *
"eski, topuklarına basılmaktan bitap düşmüş pabuçlar gibiydi aşklarimiz,
salçalı ekmeği elinde koşan çocuklardık ve ceplerimizde umutsuzluk şıngırdayan misketler vardı..
bir de söyleyebilseydik içimize sığmayan sevgilerimizi
her şey çok güzel olacaktı.."
aşkın en kutsal en mütevazi halidir.
çocukluğunu anımsattığı için insana çok kıymetlidir.
nutellayı salçaya tercih eden kızlar varken yapılması zor olan eylemdir.
sevilen kizin kizil sacini yemek diye okudugum baslik.
Sizi salçadan daha çok sevdiği nettir. Ancak sevdiği için katlanır insan onu ekmeğe sürüp yemeye.
Ask'tir.
bence çok romantiktir, sonuçta aşk karşılıklı bir şeyler yapmaksa yan yana sıçmak bile romantiktir. aksini iddia eden burjuvadır.