Hiçbir zaman doğru düzgün beceremediğimdir. Her defasında susan, alttan alan, haklı olduğu halde özür dileyip affeden bir insanım. Benim yüzümden üzülüp dertlenmesin, kırılıp dökülmesin diye içime atar, en sonunda kendimi tek başıma bir odada ağlarken bulurum. Zayıflık mıdır diye de fazlasıyla sorgulamışlığım vardır. öyle bir raddeye geliyorum ki kendimi anlatmaya mecalim bile kalmıyor. Böylesine kötü bi özellik işte.
Sonunda haklıyken, yamularak ona hak verdiğim, kendimi haksız bulduğum olmuştur.
Kişi sevilen olunca tartışmak bile güzeldir. Tartışıyorum o halde seviyorum. Minescartes
güncel Önemli Başlıklar