sevgiliyi unutmaya çalışmak

ikimiz de ne kadar uğraşırsak uğraşalım olmamıştı. bu ilişkiye devam edemezdik artık. onun beni benden alan o yeşil gözlerine son kez bakmıştım. derler ya; sevgiliyi son kez görmekten daha zordur son kez gördüğünü bilmek… gerçekten zordu. kelimeler ağzımdan çıkmıyordu. ne denirdi ki bu durumda? beraber geçen kocaman beş yılın ardından sonuna gelmiştik işte… neyse ki konuşmayı o yaptı ve bana diyecek hiçbir şey bırakmadı ve bir daha hiç görüşmemek üzere gitti…

ilk saatlerde değişen bir şey yoktu. kendimi kandırıyordum sürekli. böyle olması ikimiz için de daha iyi diyordum. ama bu ruh halim pek uzun sürmedi. hava karardığında anlayabilmiştim olanları. hayatımın aşkından ayrılmıştım.

artık hayatımda o yoktu. sonsuza kadar… bunu düşündükçe gözlerim doluyordu. ben onsuz nasıl yaşardım ki? hayatımın en güzel anlarını onunla geçirmiştim ben. kokusu hala odamdaydı, bunu duyabiliyordum. onu nasıl unutacağımı bilemiyordum. bilgisayarın başına oturuyordum ve aklıma onunla internetten konuştuklarımız geliyordu. arkaplanımda onunla çekildiğimiz fotoğraf vardı. her yerde o varken onu unutmak imkânsızdı.

sonunda kendimi derslere verdim. aklımdan zorum varmış gibi ders çalışıyorum şimdi. günde sekiz hatta on iki saat bile çalıştığım oluyor. aklıma ‘eda’ isminin gelmemesi için kendimi zorluyorum sürekli. bir yerde ‘eda’ duyduğumda aklımdan; frontal lob, perietal lob, oksipital lob, ve temporal lob’un görevlerini geçiriyorum.

her şeyin ilacı zaman. tecrübeyle sabittir...

Tam unuttum derken bir şey olur;bir şarkı çalar,biri onun gibi güler,birisi parfümünü sıkıp onun gibi kokar,onun çaldığı enstrümanla onun en iyi çaldığı parçayı biri çalar, sofraya zeytin gelir, Ege'ye tatile gidilir,velhasıl insanın tüm unuttuğu boşa gider.

öncelikle onu affetmekle başlar olay, affetmediğimiz sürece o hep aklımızda kalacaktır.

Unutulmaz unutulmaz,
Yaşadığımız unutulmaz.
Bize olanlar yaşananlar,
Nasıl olur unutulur?

saçmadır. oluruna bırakın. emin olun biri gelip öyle bir unutturuyor ki..

unutmaya çalışmak başlı başına bir unutmama nedenidir zaten.

Tek çözümü başka bir sevgiliyi hatırlamak olan sorundur.

unutmaya çalışırken daha da akıla kazınması.

Kendinizi başka bir işe vererek bir nebze de olsa unutabileceğiniz yöntemdir. Tabii kendinizi derse vermekten bahsetmiyorum, keyifli vakit geçirebileceğiniz işlerle uğraşabilirsiniz. Ya da:
(bkz: teselliyi başkasının kollarında arama)

Once ayrilmak olabilir. Hala mevcut olarak sevgiliyken unutmak ne ola ki acaba?

ben onu çoktan unuttum.

kimi zaman gözyaşı döker gözler, yalnız başına bir evde sarhoş gezer bedenin. ne kadehlerde saklayabilirsin sevgilini ne de babadan kalma antika radyonun içinde. onu unutturacak olan başkalarının kolları da değildir. gözlerine baktığında kalbini söküp alan esradır unutmak.

(bkz: ah bu şarkıların gözü kör olsun)

çalışmakla asla yapılamayacak olandır. ne zaman ki bu çalışmayı bırakırsın işte o zaman unutursun.