sevgililer gunu yaklastikca bunalima girmek

14 şubat günü tüm sevgililerin el ele kol kola sevgi pıtırcığı gibi dolaşması sonucu yalnız kalan bünyenin kendini eve atmasına sebebiyet veren hadisedir.

bunalımdan tek kurtuluş yolu aldatılmaktan hoşlanan bir öküz bulmaktır. daha sonra öküzün sevgilisiyle vakit geçirilir.

insanların genelinin sıkça yaşadığı/yaşama ihtimalinin hiç de düşük olmadığı ruh hali.

okulun tenha koridorlarında yalnız yürürken hemen önünde yürüyen 2 kızı farkedip konuşmalarına kulak misafiri olup kızlardan birinin "yaa 14 şubat... lanet olsun" şeklinde sessiz haykırışının ardından yanından geçtiği kapıya sert bir şekilde vurup güm diye ses çıkarması, akabinde arkasında yürüyen erkeği farkedip utanması. "utanma bacım. vur, kır, amına koy. ben de sevgililer günü yaklaştıkça bunalıma girenlerdenim" diyesi gelir insanın.

(bkz: yok öyle birşey)
sevgiliniz mi yok? siz misiniz tek sevgilisi olmayan kişi? vardır 3-5 daha sevgilisiz arkadaşınız. çıkın, sevgilinizin olmamasının aslında ne kadar harika birşey olduğunu kutlayın. aldatılmıyorsunuz, kavga etmiyorsunuz, kıskançlık krizleri yok, kimseye hesap vermek ya da kimseyi merak etmek zorunda değilsiniz... sevgiliyle yiyeceğiniz parayı da arkadaşlarınızla yiyin, hem cüzdanda rahatsız etmemiş olur. tabii bir de -olsaydı eğer- sevgiliye hediye alacağınız para var fazladan di mi? gidin, kendinize birşeyler alın, mutlu olun. ne gereği var? * * *

(bkz: 13 şubat acil sevglili buluyoruz zirvesi)

şöyle buyurabilirler;

(bkz: sevgililer günü yasaklansın kampanyası)