sevebilme yetenegini kaybetmek

bir insan sevebilme yeteneğini kaybettiyse yarı yarıya ölmüş demektir, çünki hayat sevmeden çekilmez. hatta sevmeye sevilmekten daha çok ihtiyacımız vardır, sevmeden yaşanmaz ki.

(bkz: uyarıya rağmen tanım içermeyen başlık)
(bkz: moderatörlerin gece online olup olmaması sorunsalı)

kötü tecrübeler neticesinde yaşanan ve geçici olduğu ümit edilen bir durumdur. olaylar tazeyken insan bir daha sevemeyeceğini düşünür, düşünmesinin ötesinde önüne çıkan kişileri sevemezde. hatta ilk başlarda hoşlanır, daha doğrusu hoşlandığını zanneder ama olmaz, diğerinde de aynı şeyler yaşanırsa artık insan ister istemez acaba sevemeyecek miyim diye bir paniğe kapılır. sevilmek çok güzel ve onur verici bir şeydir ama sevmeden sevilmenin de bir tadı olmamaktadır ne yazık ki. ikisi birden olmazsa olmaz yani. simitle çay, nohutla pilav gibi ayrı ayrı düşünülemez.

Olayların insanı zoraki yozlaştırması durumudur. Gerek emeğinize, gerek sevginizin hak edilmediğine, gerek düştüğünüz hallere bakarak bir daha sevmemeniz gerektiğini düşünüp bunun zararlı bir yetenek olduğunu ve hayatınızdan çıkarılması gerektiğine iman ettiğiniz haldir.

(bkz: sevememek)

(bkz: aşık olamamak)

sebebi daha önceden terkedilmiş olmaktır.