bugün

Aylardır içimde biriken bir durum. Bari buraya yazayım da hafiflerim belki. Kasım ayının başı, okulda vizelerin başlamasına 1-2 gün kalmış. Bir ders için 5 kişilik grup kurduk ama 5.eksik. Bizim sınıfa yeni gelen bir kızı bizim gruba atmış hoca, bizim de son dakikada haberimiz oldu. Sınavdan çıktım tabi bok gibi geçti sınav. Sınıftan çıkınca merdivenlerden bir kız bana sesleniyor. Çekingen, utangaç birisi. Sonradan bizim gruba gelen o yeni kız olduğunu öğrendim kendisinden. Diğer arkadaşları beklerken bayağı bir konuştuk. Okuldanki kafede de arkadaşlarla otururken nedense karşı karşıya oturmuşuz ve sanki 40 yıldır tanışıyormuş gibi konuşuyoruz. Konuşurken gülümsüyor gözlerimin içine bakınca ben bir garip oluyorum. Zaten utangaç bir tipim. O da çok endişeli çünkü sınavlar başlayacak ertedi gün ve onda not falan yok okula geç geldiği için. Beraber gittik metroya kadar. Akşam da koca gece konuştuk ve nasıl olduysa yakınlaşmaya başladık duygusal olarak. Akşam ilk adımı o attı ve ertesi sabah buluştuk. O kadar iyi anlaşıyorduk ya da bana öyle geliyormuş. Ortak yönlerimiz aynı, ilgi alanlarımız aynı. Tam ideal sevgili ve arkadaş. 2-3 gün sonra iyiden iyiye sevgili moduna geçmişiz bile farkında olmadan. Kaldığı yer okula uzak olduğu için her sabah metrodan inmesini bekleyip beraber okula gidiyoruz. Ama biraz zor bir kız. Psikolojik yönden çok değişik birisi. Bir anı diğer anına tutmuyor. Kaldığı eve gidiyoruz Playstation'da oynuyoruz beraber geziyoruz her şey rüya gibi sanki. En fazla sarılıyoruz birbirimize. Eski ilişkisinde çok acılar çektiğini söylediği için sarılmaya bile korkuyorum ki sarılınca bile kızıyordu bana. Bu aşktan da öteydi benim için. Ama bana gösterdiği yüzü ile gerçek yüzü çok farklıymış.
Yılbaşından sonra bizim okulun yakınlarındaki bir yurda geçti. Artık daha yakındık. Her sabah onun yurdunun önüne gelip onunla birlikte okula gidiyorduk. O kıskanıyor diye en yakın arkadaşlarımı bile satmıştım diyebilirim, yaptığım en büyük hataydı bu. Beraber geziyoruz vakit geçiriyoruz hatta abisiyle bile tanıştım. Sonra o memleketine döndü ve geri geldi. 3 günde özlemiştim, o da beni özlediğini söylüyor. Beraber kitap okuyoruz birbirimize şiirler söylüyoruz oyun oynuyoruz müzeleri geziyoruz. Aynı filmlerdeki gibi. Okulda yürürken birden boynuma sarılırdı hep. ilk defa 21 yaşında birisine böyle doya doya sarıldım ben. ilk dönem bitti o yine memleketine gitti 1 ay görüşemeyecektik. Her şey yine güzel gidiyordu. Artık tatil bitiyordu ve geri dönecekti, kavuşacaktık. 3 ay olacaktı. Dolu dolu geçen 3 ay. Ama geri döndüğünde her şeyin değişeceğini, hayatımın değişeceğini bilemezdim ki...
Bir gün dersten çıktık. O çok endişeli. Sosyal medyadan birisiyle konustuğunu ama sonra onu tehdit ettiğini söyledi. Hayatımın değişeceği gündü o. O akşam saat 5-6 gibi birden ulaşamadım ona gece saat 11 gibi yazdı ve uyuyakaldığını söyledi ama bir şeyler döndüğü belliydi. O gece çok garipti konuşurken. Ertesi gün eczaneye onunla gelmemi istedi. Aklımın ucundan bile geçmiyordu o gece yaptıkları. Sabah oldu erkenden buluştuk. Ne için eczaneye gittiğimizi söylemiyordu ve bana kızıyordu hep. Sonra bir hap aldı eczaneden. Ama bana göstermiyordu. Bir şekilde ismini gördüm ve internetten bakınca ertesi gün hapı olduğunu fark ettim. Ve sonradan itiraf ettiğine göre o çocuk onu tehdit etmişti ve birlikte olmaya zorlamıştı. Tabi onun söylediğime göre öyleydi. Ve bir daha onunla görüşmeyeceğine her şeyin kapandığına yeminler etti. Ben de salak gibi inanmıştım. Seviyordum ve konduramıyordum onu bunları kendi isteğiyle yapabileceğini...
Bunu yaşayan bilir aq. Acısı geçmez sadece biraz hafifler. Yaşadıklarını unutamazsın ona konduramazsın. kendi içinde affetmeye çalışırsın olmaz affetmezsen içinde kin birikir. Kendine zarar verirsin. Bir süre tamam ya bırak artık der rahatlarsın sonra yine o kin ortaya çıkar. Uzun bir süre bu kısır döngüyle yaşamak zorundasın. Kendi içinde çatışmadan çatışmaya sürüklenirken müsebbibi senin ne yaşadığını zerre siklemez. Ama sen bütün gününü onunla ilgili ayrıntıları düşünmekle onu affetmekle ona kızmakla onu artık değersiz bulmakla fakat beni sevmiştilerle geçirerek aylar devirirsin. Bakmışsın 8 9 ay olmuş senden sonra 2 sevgili daha değiştirmiş. Boktan bir durumdur.
O günden sonra paranoyaklaşmaya başladım. O da hep beni suçluyordu. Erkekler şöyle şerefsiz böyle bilmem ne hep benim üstüme geliyordu. Normal arkadaşlarımla konuşmamı bile istemiyordu ama o hep birileriyle konuşuyordu ve ben de merak edip kıskanınca bana bağırıyordu. Nedense karşı koyamıyordum ona. O olaydan bir hafta pazar buluşacaktık ama buluşmak istemedi. Ve benim ısrarlarımla buluştuk. Deniz boyuna gidelim dedim istemedi ve parka gidip oturduk voleybol oynadık birlikte. Ama o yurda gitmek için baskı yapıyordu. 1-1.5 saat durduktan sonra o yurda ben eve gittik. Yurda gidince yine yazmamaya başladı. içime kurt düşmüştü. 2 saat sonra ders çalışıyorum dedi yine yazmadı sonra da uyucam dedi bir daha da telefonuna bakmadı. Ertesi sabah yine arıyorum açmıyor. Benim dersim daha erkendi. Aradım açtı yurttaki oda arkadaşıyla kahvaltı ettiğini telefonunun bozuk olduğunu söyledi ama çok gergindi. Onu alayım beraber vakit geçiririz dediğimde kabul etmedi ama ben yurdun oraya gittim . Buluştuk sonra ama aşırı sinirli ve gergindi. Tartıştık. Ertesi gün yine eczaneye gitti ama bu sefer beni istemedi zorla yolladı. Vitamin alıp yurda döncem falan dedi. Ne kadar da salakmışım. Ama o günden günler sonra onun banka hesabına baktığımda vitamin değil de yine ertedi gün hapı aldığını anladım.
Hayatımda ilk defa "Allahım al canımı kurtar diyordum" her şeyi salmıştım artık. Neredeyse 10 kilo verdim 2 ayda. içime kapanmıştım. O ise hep beni suçluyordu. Abisi de onu bana emanet ettiği için içimde suçluluk duygusu hakimdi bu yüzden çekip gidemiyordum. 3.defa yine eczane olayı oldu ve bu sefer hamilelik şüphesi düştü içine. Her şeye rağmen yine ben yanında oldum onun. Artık bir sevgili gibi değil de bir arkadaşı gibi belki düzelir diye çabalıyordum. Her anında ben yanında olmuştum. Okulda hocalarla bile konusamıyordu, dersleri bile seçemiyordu hep ben yardım ettim. Bilemezdim ki onun böyle bir midesizliği yapabileceğini. Hastaneden randevu alacaktı onu bile yanlış almış. Yine ben eşlik ettim ona. Yine yanında oldum. Ama hastaneden çıktığımda her şeyi bir bir itiraf etti. O adama sadece kendisini rahatlatmak için gittiğini ve zorla bir şey yapmadığını söyledi ve beni suçladı. O an kordondan denize atlamaktan tutun her türlü ölümü düşündüm. Ayrılmayı kafama koymuştum. O aralar Erasmus başvuruları açılmıştı ve onu da başvurmaya ikna ettim belki kendini toplar diye. Ayrıldığımızdan bir hafta önce tekrar gitmiş o herife ve beni yine uyutmuştu. Kendimi ne kadar sövsem az. Salağın tekiydim. Ayrıldığımızın bir önceki günü kuzenine gidip orda kaldı ama ilk defa yalan söylememişti. Gerçekten gitmiş. Ertesi sabah tekrar yurda dönecek ve tüm pazar günü beraber vakit geçirecektik. Ama 5-6 saat bekledim gelmedi. Dalga geçer gibi geliyorum dedi gelmedi. 5 saat bekledim onu metroda.
Ayrılmak istediğimi söyleyince beni aramayan mesajlarıma geç dönen o art arda aramaya başladı açtım ve bana bağırıyordu yine. Engelledim her yerden. Ama yanlışlıkla engeli kaldırdığım gün tekrar mesaj attı. Ve küfretmeye saydırmaya başladı. Her şeyin suçlusunun ben olduğumu söyleyip beddualar etmeye başladı yine engelledim. Ama okulda derslerde yolda gözünü benden ayırmıyordu ve hep gülümseyerek bakıyordu bana. Ben ise o yokmuş gibi davranıyordum. Gece uykularımda onu ve birlikte olduğu adamı görmeye başladım. Psikolojim bozuluyordu sanırım. Mayıs sonu ayrıldık ve bu ramazan bayramı tatiline kadar yazmadı. Sonra annesinin telefonundan bayram mesajı attı ben de engelini kaldırıp tüm yaptıklarını yüzüne vurdum. Öfke patlaması geçirmiştim. O ise barışmak isteyip değiştiğini söylüyordu. Değişse kaç yazar? Benimleyken beni defalarca aldatan birine neden geri döneyim? O bildiğiniz Nemfomanyak'tı. Tek amacı seksti. Benimleyken bile ne yapıp edip konuyu o tarafa çekerdi ama benimle yatmayı bırakın ona sarılınca bile bağırıp kızardı bana. Bir kere dudağından öpmüştüm onu ve kızmıştı bana.
Ben de değişip değilmediğini anlamak için saf ayağına yatıp barışmak istediğimi söyleyip suyuna gittim. Gene konuyu sekse çekmişti ve bana yine çıplak fotoğraflarını yollamıştı. Sonradan öğrendim ki o birlikte olduğu adama kendi isteğiyle fotoğraflarını atmış. Yani o değişmemişti ve aklı yine cinsellikteydi. O fotoğrafları attığı an onu tekrar engelledim. Kendime konduramıyordum, o da yapmaz dedim hep. Ama yaptı işte. 21 yıllık hayatımda 3 tane sevgilim oldu 2 tanesi aldattı ama onun yaptığı beni yerle bir etti. Ama ondan gittikten sonra artık tesadüf mü nedir bilemem hayatım normale dönmeye başlamıştı. Okulda dersleri toparladım, Erasmus sınavını kazandım. Seneye yurt dışında okuyacağım. Sanırım bütün sorun oymuş hayatımda. Yanlış kişiye gerekenden çok fazla değer vermişim. Burdan herkese bir şey söylemek istiyorum. Bir insanı sevmiyorsanız çekin gidin gidinki onun hayatını yakıp yıkmayın. Benden bu kadar...
güncel Önemli Başlıklar