bugün

çağdaş bir yaşamı şiar edinmiş laik bireyin, başta kendinden para talep eden dilenciler olmak üzere zor durumdaki yardıma muhtaç insanlara yardım etmek istemesi lakin yardım ettiği kişilerin bu yaptığından sevap almayı umduğunu sanıp, "allah razı olsun" demesi ve dua etmesinden, dolayısıyla tanrıya dair kavramları ve tabi olarak tanrıyı tanıyormuş gibi algılanmasından çekinerek, çok istemesine rağmen kimseye maddi ve manevi yardımda bulunamaması durumudur.
yapilabilecek en gerzek seylerden biridir.

yardim etceksen be. birinin hayatina birazda olsa katkiin olcak, belki o verdigin iki kurusla karnini doyuracak. (bkz: senin yapcan yardimin ben)

inancla ne alakasi var bunun? insanlik nerde ya? turkiye batiyor: bu kutuplasma turkiyeyi batiriyor, farkinda degilseniz. kolay gelsin hepinize. *

edit: ondan sonrada boyle insanlar kendini "sol" ve "laik" diye adlandiriyor. neresi sol bunun? sol sadece sag tarafla sidik yaristirmakmi? (bkz: onlarin sevdigi herseyden biz nefret edelim) nasil bir mantiktir bu?

turkiyede sol falan yok, ne derseniz deyin. sol bu degildir.