bugün

genellikle sevgiliden ayrılınca kullanılan bir cümledir.
unutmamak, unutamamak ama hayat devam ediyor deyip yokluğuna alışmaktır.
(bkz: barış manço)
(bkz: unutamadım)
eski sevgiliye söylenen sivasta ne gezer söylemidir. evet öyledir.
* *
hayat sahnesinde, inandırıcı rol yapan, başarılı oyuncuların repliklerinden biridir.
seni unutmadım ama yokluğuna alıştım..

aldığım kontörler artık bitmiyor, bedava sms'ler daha bitmeden tarihi doluyor..
tekelci her gün benim paramla siftah açıp, benim paramla dükkanı kapatıyor..
okula gitmeyeli de uzun zaman oldu, arkadaşlar arayıp nerdesin sen diyorlar cevap veremiyorum..
ama alıştım..

her gün sabaha kadar içmeye, nefes nefes seni içime çekmeye alıştım..
aklıma sen gelmeyesin diye, sızıp kalmaya, uyandığımda aklıma gelme diye içmeye alıştım..

ayık olduğum günlerde sigara paketlerinden o düşlediğimiz bahçeli evi yapıyorum, şişeleri kırıp cam yerine onları koyuyorum, bitti sayılır, ama bacasını yapmadım, yapamadım.. sensiz asla ısınmayacak bir eve baca ne gerek değil mi?

ama yine de alıştım, koynumda senin resminle uyumaya, uyandığımda yokluğuna küfretmeye inan alıştım..
yemek yerken, karşımda seni bulamamaya alıştım, yemekleri bitiremediğimde kaldırıp çöpe atmaya alıştım..
sensiz yemek yapmaya alıştım..

seni unutmadım, ama alıştım, kötü alışkanlıklara alıştım!..
edinilebilecek en zor alışkanlık.