seni her yeniden sevmek istediğimde

Kalbimi ellerine alıp sıktın. Paramparça ettin.
Bir kaktüsün, bir gülün dikenlerini tek tek koparıp kalbim üzerinde dikenlerden çizimler yaptın. Belki parça parça olmuştu ancak var ettiğin görsele gülümsüyordum. Orada bir vahşet vardı. Orada acı vardı. Orada kırıklık vardı. Orası yıkıktı.
Sonra yere attın, ezdin. Gittin.
Ardına bile bakmadan gittin.

Ben, senin yüzünden o kalpten nefret ederken bir yandan da sırf sen dokundun diye o kalbi sevdim.
Ben, senin kalbime dokunduğuna sevinip yine yeniden seni sevmeye çalıştım, sevmek istedim. Aslında Sevmiştim de. Yalnızca, Seni değil. Seni sevmeye çalışmayı Sevmişim.

Ben seni her sevmek istediğimde kendi kendimi yok ettim.