bugün

"götür amk, masraflarımı karşılamaya götün yiyorsa götür" diye karşılık verilmediğine pişman olunan misafir sözü.
gerçekleşmesi mümkün olamayacak şeyler için tercih edilen bir iltifat çeşitidir. neredeyse kimlik bile değiştirirler.
(bkz: laf olsun torba dolsun diye söylenen sözler).
anneeeeeeeee! ığğğıııhhh ağlamaklı hal aldığım çocukluğum.
bana çikolata alacak mısın ödevlerimi yapacak mısın diye sorduğum insanlardır.
hadi gidelim dediğim zamanlar olmuştu eee adam sana her gelişinde oyuncak getirirse bunun kesin çok oyuncağı vardır fikri oluyordu.
Eve misafirliğe gelen muhtelif teyze kişilerin evin ufak, sevimli çocuğunu sevmeleri esnasında kullandıkları söylemdir. Çocuğun küçük çapta bir tedirginlik yaşamasına sebep olur. Çocuk:
''nan sevimliyim diye her beni sevenin evine gidip onun çocuğumu olmam gerekiyor'' diye bir telaşa kapılır. Ve korkulu gözlerle annesine bakar.
annemizin bende senin ayşeyi alıyım gibisinden cevapladığı saçma sözdür.
çocuğun ödünü koparan kişilerdir.
çekilir işkence değildir, emin olun.
Peki olur diyip gideceksin bunların evine.evi talan edip geleceksin. Bak bakalım bir daha diyor mu.
haaa bazen de kendi çocuğuna nispet amaçlı söylenir bu tarz şeyler. Oysa çocuk nispeti nefrete dönüştürebilecek kadar zekidir çoğu zaman.
en samimiyetsiz cumleler sıralamasında ilk 10 u zorlar..
"Büyüyünce seni oğluma-kızıma alıcam." lafına benzer. Ikisi de boş laf.
Şimdiki aklım olsa "he amk he, yalancıyı sikmiyorlar nasılsa" cevabını vereceğim sözde çocuk sevme samimiyetsizliğidir.
hiç bir zengin aile tarafından söylenmemiş olan, söylense de bu sadece laf da kaldıgından..
fiyatta anlaşırsak olur cevabını alacak klişe manyağı, sarkık memeli teyze cümlesidir.
çocukluk travması sözdür. çocuğa denir mi öyle ya ? annem istersen kal falan diyince ödüm kopardı benim.

sonra üniversite kazanınca 'sen bizi bıraktın gittin'.
annemin 14 aylık yeğenime söyleyerek çocuğu ağlattığı cümle.
çocuğun daha bu tatsız söylemin gerçek olmadığını , gerçekleşse bile 14 aylık veledin bizim eve gelip bizim çocuğumuz olduğunda bizim sabrımızı çok zorlayacağı için maksimum bir hafta sonra migros poşetine konulup camiye bırakılacağını idrak edecek nöronları yok.

bu söylem azalarak değil direkt bitsin.
Çocukluğun en büyük kabusu. Hele ben küçükken o kadar yabani o kadar utangaç ve ana kuzusuydum ki osmaniye de yaşarken bir günlüğüne dayımlarla adanaya girmiştim. Bütün gece uyumayıp ağlamıştım. Sabah erkenden eve geri götürmüşlerdi beni zavallılar.
Dünyanın en itici konuşması amk.
Belki yetimhanedeki cocuklar sevinerek evet demistir ama annesi babasi sag ve yaninda olan cocuklarin hicbir zaman evet diyemedikleri sorudur...

(bkz: çocuk psikolojisi)
babamın her duyduğunda gözünün parladığı cümledir. o kadar da yaramaz değildim lan sebebi neydi ki.
Genellikle kalkan misafirin tam kapıda ayakkabılarını paltosunu giyerken başlattığı muhabettir.
Insan tam içinden oh be gidiyolar kurtulduk sonunda derken misafirler mutlaka kapıda daha fazla ayakta tutmak için bu muhabbeti başlatırlar.“bi daha ki sefere inşallah"diyen anne ile misafirlerin gülüp gitmesiyle son bulan muhabettir.

(bkz: kapıda sohbet başlatan misafirler).
küçükken hep denirdi lan hala hatırlarım bide anneni mi çok seviyosun babanı mı diye sormuştu babaannem sen hangi oğlunu daha çok seviyorsun deyip kendi silahıyla vurmuştum onu.
Zalim akrabaların çocuk korkutma yönteminin en pisi. Pisi pisi pisine Pisi pisi pisine.
güncel Önemli Başlıklar