bugün

insanın kendisine soramadığı soru. mutlaka çıkıp birileri ona sormalı.
sonrası bir tufan, ,bir kargaşa, bir garip hesaplaşma.

Ailen mi?

Sevgilin?

Arkadaşların, dostların?

Umutların mı?
Öfken mi?

Kırgınlıkların mı?

Kızgınlıkların...

Hıncın mı?

Hayallerin mi?

Gitgide yaklaştığın, yaklaştıkça yenilenen, çoğalan, şekli değişen ama hep senin olan...

Hep biraz daha büyük.

Hep biraz daha uzak...



Sahi seni ayakta tutan ne?

Sevgilerin mi?

Söylediğin ya da

yüreğinde kilitli olan?

Belki de eski fotoğraflardır?

Ya da biraz sonra çekeceğin...



Yoksa hepsi birden mi? Hepsi birden diyorsan tamam ama en çok hangisi?

Sahi en çok diye bir şey var mı?
ayaklarımın oluşudur kanımca.
oturarak başladığın hayatta ayağa kalkmana vesile olan her şey.
(bkz: get up stand up)
beni ayakta tutan; kas ve iskelet yapısı değil, fikirlerim ve ideallerimdir.
bej rengi spor ayakkap.