bugün

herkesin belkide hergün içinden tekrarladığı yarı pişman yarı üzgün haldeki cümledir. hayatta herzaman eksik olan birşeyler vardır zaten ama bu şeyi farketmek oldukça zordur.
olsa olsa aşktır o. hani şu onla da onsuz da olamadığımız...

çünkü birtek kendimizi aşıkken tamam ve özel hissederiz. diğer türlüsü bitkisel hayat.
tuzdur.
biz yüzebiliyoruz ama uçamıyoruz lan.
at, avrat, silah.
don, fanila, kara lastik.
insanın sürekli sorguladığı şeydir. ama nedir?

http://www.youtube.com/watch?v=1ahtXSQleMo&feature=kp
ne zamandır dinlemiyorum az önce fark ettim.

sorma hangi zaman dilimdesin, yerimde hangi insan olsa dedim delirir kesin, yaşarken çürüyor olmanın bu içler acısı hali senin eserin, bırak artık beni yıkan karanlığın resimlesin, hafızandan kurtul ve gülmeyi başar unutulan tüm mutluluklar hep fotoğraflarda yaşar, istediğini yap git çabala uğraş en nihayetinde görmek istemem dediğin o sahneler bir gün gelir başa, gönül alçak mezardan deş al beni çekip, bu hoşçakal son olsun yol ver bana hayat dur geri çekil..

http://www.youtube.com/watch?v=NhzFbqgmreI
bir tek sen eksiksin.
(bkz: meme)
(bkz: inanç)
bir tek o eksik. işim, gücüm herşeyim tamam.
sevgili yapma hilesini neydi.
Sevdiceklerimiz.
hayattan memnun olunmadığını ifade eden düşünce/duygudur.

hayal edilenin, istenilen hayatı yaşamamanın verdiği psikolojidir. oturup mantıklı düşünmek gerekir. eksik olduğunu düşündüğün şey ne zamandır hayatındadır? daha önceden de yoktur belki. 'o zaman onun eksikliğini neyle dolduruyordun?' diye sordurandır.

belki de hayata bağlayacak şeyi bulma amacıdır ya da ufak şeylerle mutlu olmayı başaramamaktır. mutlu olmak için illa bi şeylere ihtiyaç duymaktır.

edit: imla.
Ben eksiğim, kendi hayatımda yoğum,

Ben aslında yoğum.
bak çayım sigaram, her şeyim tamam.
insanoglunun doymaknedirbilmezliginin en buyuk kanitidir.

aslinda bir yandan da iyi bu "yahu bir seyler eksik ama ne?" hissi. zira insani yasama baglayacak bir seyler olmali.

hep derim; atandigim gun dunyam basima yikilmisti sanki. ben ne guzel bir seyleri elde etmek icin cabaliyordum filan, ne bu rahatlik simdi... bu bosluk...

demem o ki; sanki bir seyler eksik dusuncesi bizi umitsizlige suruklemek yerine, yasama daha da baglamali. "ne ki acaba bu eksik?" diye dusunup, oyalamali zihnimizi belki de...
sanırım en büyük eksiğimiz sevgisizlik.birini 'ama'larla değil 'rağmen'lerle sevebilmek.
Neyimiz tam ki..
nerdesiniz lan hep bir sey eksik bos bos yaziyoruz sanal alemde hepimizin maskemizin altinda saklandigimiz yerde. korkuyoruz her seyden birakin basit hayatimizda yasayalim icimiz rahat etmese de eksik kalsin üzüntü icinde.
(bkz: i have nothing)