bugün

türkiye'nin belkide sinema konusundaki en büyük sorunudur bu. diger ülkelerden büyük ödüllerle dönen filmler genelde bizim ülkemizde fazla izlenmez ve sadece 200 bin ve civarı kişi izler. bunun en büyük sebebi türkiyede yapılan sanat filmlerinin bize pek bir anlam ifade etmemesi.

avrupadaki insanlar için yumurta, bal ve 3 maymun gibi filmler vay be neler varmış dedittirken bizim insanımızı pek ilgilendirmez. öyle olması da gerekiyor çünkü bir sanat filmi gerçektende içinde hiç duyulmamış enterasan ögeler barındırmalıdır. bizim hergün yaşadıgımız olayları konu almamalıdır. avrupa insanı için bir insanın sabahtan akşama kadar aç kalması duyulmamış görülmemiş bir olaydır veya insanların hergün savaş sonucu ugradıkları zararlar avrupalı için gündelik yaşamda olmayan olaylardır . onlar için bu tür şeyler sanattır.

bizim için drama sanat degildir, bizim için hayat zaten dramadır. filmlere ne gerek var. önemli olan halkın gerçekten üzüntüsünü unutturabilecek bilmedigi birşeyleri anlatmaktır sanat.
adı üstünde sanat filmidir çünkü. sadece ilgilenen kitleyi hedefler. hatta kimseyi hedeflemez de. sanat sanat içindir. ilgi görsün diye sanat yapılmaz.
nedeni şudur; bizim insanımız atraksiyon ister, bizim insanımız gerizekalılar vadisi aman kurtlar vadisi ister, bizim insanımız hanzo recep aman recep ivedik ister. bizim insanımızın neyine sanat filmi.
* recep ivedik
* kutsal damacana
* maskeli beşler
* maskeli onbeşler
* maskeli pezevenkler
* kolpaçino
* yahşibatı

gibi filmlerin sinema salonlarını işgal etmesi ve milletin başını kaldırıp bu filmler varken başka filmlere bakmaması durumudur. neticede sanattan anlamayan bir toplumuz bu bir gerçek. en büyük kanıtlarından biri de istanbul kültür başkenti açılışında adam gibi sanatsal değerlere yer vermek yerine sahneye tarkan çıkartmak. sanattan anladığımız budur.
Sıkıcı olmasındandır.