sakıp sabancı anadolu lisesi

besiktasta yildiz teknik üniversitesinin karsisinda yer alan, ögrenci kalitesi üst düzeyde,egitim kalitesi ise tartismaya açik olan bahçeden yoksun bir lisedir.

barbaros bulvarından yukarı çıkarken sol taraftaki bol camlı cepheye sahip okul.

http://www.sakipsabanci.lisesi.com

4 yılımı geçirdiğim, zamanın kesinlikle çok farklı şekilde aktığı ; sıralarına, duvarlarına, her yerine binlerce anılarımı sığdırdığım, gözyaşının da kahkahanın da dibine vurduğum, bana hayatımın en güzel hediyesini veren, şu sıralar orada olmayı çok özlediğim lisem, en güzel yıllarım.

3 yılımı geçirdiğim ayrıca şu anda hayatımdaki en güzel şeylerin nerdeyse hepsine sahip olmama neden olan bu yüzden sonsuz saygı ve sevgi beslemekteyim. ilk önce bir sürü arkadaş edindirir, sonra gitar çalıp grupa dahil eder ve bu gruptaki insanlar senin ömrün boyunca yanında olcak türden dostlardır ve üstüne de senin hayatını yanında geçireceğin kişiyi sana kendi elleriyle hediye eder. "SENi SEViYORUM SSAL" dedirtebilcek bir okuldur. bir de hiçbiri yetmezmiş gibi %90 ihtimalle iyi bir üniversite de iyi bir okul kazandırır.

(bkz: sozlukteki sabanci anadolu liseliler)

istanbulun delileri toplanmış * hangi okulu seçelim demişler,ssal'ni seçmiş bulunmuşlardır. hala bu kadar coşuk mu bu lise bilmem ama ben okurken bütün deliler ordaydı. * *

kapı görevlileri yüzünden kantin camından barboros bulvarina atlayıp kaçtıgımız eğlenceli okul

içerde olmaları gereken bir zamanda okuldan kaçan sonrada kapıdaki görevli * içeri almıyınca kapının üstünden atlamak zorunda kalan * * bir grup genci * gören diğer gençlerin "işte okul aşkı budur" demelerine sahne olan tımarane tatında güzel bir okul.

ben daha ilkokul öğrencisiyken burası da ilkokuldu. ilkokulken ve daha önemlisi devlet ilkokuluyken nasıl oluyorsa devlet okulu olmasına rağmen elitist bir tavır içindeydi öğrencisi de öğretmeni de... sonra kapanıyor bu ilkokul sizi grup halinde komşu okula nakledelim dediler. bu kendindne başkasını küçük gören grup yan okula gidip oradaki öğrencileri aşağılamaya kalktı. ama o yandaki mutevazı ilkokulun içinden anadolu liseleri ve kolej sınavlarında en yüksek puanı alan yine o okulun kendi halinde, o elitist çoluk çocuğun hakir gördüğü bir velet elde etti...* onun öğretmeni de yine sabancı'dan gelen burnu havada leydileri değil kendi halinde haddini bilen bir eğitimciydi. gerçi onun belki fazla mutevazi olması, geniş görüşlü ve ufuklu lmaması bir öğrencisinin geleceğini feci şekilde menfi yönde etkiledi ama olsun canı sağolsun; sonuçta sabancı çocuklarından beklenenleri o velet yaptıysa bunda onun da payı yadsınamaz. neyse işte kapanan bu ilkokulun yerni bir lise aldı. o dönem yeni yeni süper lise diye bir kavram duyulmaktaydı. bizim sabancı ilkokulu oluvemişti sabancı süper lisesi. gene kim nasıl girerdi de ortamı yine elitist olmayı başarırdı bilinmez. ama dışarı öyle bir imaj çizerdi ki mübarek sanki mekteb i sultani. en son o hiper aman pardon super liselerin hepsi anadolu lisesi olmus bile zaten. burası da kendi halind ebir anadolu lisesine donusmus. artık barbaros bulvarından aşağı iki anadolu lisesinin öğrencileri iner olmuş. biz anadolu lisesi dendi mi ortaokuldan başlayan bir topyekun tedrisatı anlardık, bilirdik. şimdi her şey bambaşka olmuş durumda. hem banane ne o lise sıralarına dönecek yaştayım ne de o sıralara kendi çocuğumu gönderecek yaşta. * *

(bkz: ali cızmaz)

pek güzel lise yıllarımın geçtiği okul, pek değerli pek kıymetlidir. Çok özlenmiştir Yıldız Özcan bile özlenmiştir.

(bkz: ssal)

yener arıcan, mürşit arıkan, yıldız özcan, ibrahim çayan, azmi tuna, nazlı eren, aldo gibi efsane hocaları birer birer emekli olduktan sonra, ziyaret ettiğimde artık o eski tadı bulamadığım okulum.
fakat; çok stratejik bi konuma sahip olduğu da unutulmamalıdır. taksim'e ortaköy'e bebek'e çok yakındır. öğrencilerinin büyük bi bölümü çok iyi üniversitelere gitmiştir, gidecektir.

tüm güzel günlere rağmen, benden götürdüğü şeyleri, geri getirmeyen okuldur.

bir aralar deli bir müdürü olan lisedir. geçtiğimiz yıl işe gidip gelirken sürekli önünden geçtiğimiz için istiklal marşı sırasında sıklıkla tüm müdürlerin vaaz verdiği zamanlarda öğrencilerine " yok benim dayım şu, babam büyük insan gibi şeylere güvenmeyin. adam gibi okul üniformanızla okula gelin lenn" tarzında çığırışlarıyla beni yardıran okuldur. *

hocalarından bi sikim olmaz lise bozması.

yıldız'da bulunan lise. aynı zamanda 2011 lys-1 sınavında ösym'nin beni sınav yapacağı okul.

4 yılımı geçirdiğim lise. nazlı eren gibi dışı sert; içi yumuşacık bir biyoloji hocasına, aysun güler gibi hem içi hem dışı yumuşacık kimya hocasına ve nuray hoca gibi derslerden legal olarak yırtmayı sağlayan dünya tatlısı rehberlik hocasına sahipti ben okur iken. lan ne gülerdi himhim.

Hayatımın en güzel dört senesini geçirdiğim, Beşiktaş gibi güzel bir semtteki küçük ama şirin okulum. Adından ve binasının görünüşünden sebep çoğu zaman özel okul zannedilmesinin aksine devlet okuludur. ikinci evimdir, evimden bile ötedir. Küçüktür, samimidir, istediğiniz kadar saçmalayın kimsenin size sen ne yapıyorsun demediği, içindeki herkese sonsuz güvenebileceğiniz yerdir. Başlarda korktuğunuz hocalarla son iki sene sıkı dost olmuş, her şeyinizi anlatırken bulursunuz kendinizi. Her köşesinde binbir anım olan, hakan abisiyle ayşe ablasıyla uğur abisiyle neslihan gürdağlısıyla murat barutuyla bana ömrümün en unutulmaz dört yılını sunan biricik lisemdir. Geriye dönüp baktığımda efsane arkadaşlıklar kalmıştır; Beşiktaşın her köşrsini avcunuzun içi gibi bilir, çıkışta taksime gitmek için cumayı bekler, dilekçe yazmak gibi legal yollarla okuldan kaçarsınız. 4 sene daha olsa 4 sene daha giderim dediğim bir efsanedir.