sahilde piknik yapan insanlar

özellikle istanbul sahilinde her pazar, cumartesi ve dahi cuma gecesi pılını pırtını toplayıp pikniğe giden çoğunluğu kasaba kültüründeki insanlardır.

şöyle bir kafa çevrilip bakıldığında göt göte oturmaları, inatla ve şehvetle yolun dibine mangal kurup o dumanla ortalığın ırzına geçmeleri ve tabi çoğunun türbanlı olmasından mütevellit kültürel ve kalite olarak nerede olduklarını gösterir insanlardır. bakırköy-yedikule arasındaki sahil yolunda sağlı sollu yakılan mangallar ortama bir sis efekti vermektedir. hayattan bir şey beklemeyip öyle mel mel oturmaları, çevreyi kirletmeleri ortak özellikleridir. sahipleri saldır olm dediği an hiç düşünmeden -ki bunu yapabilmeleri mucize olur- neye olduğunu bilmeden saldırmaları da buna dahildir.

kız arkadaşınızı alıp sahilde bir yürüyelim deseniz, yine bu kasaba kültürlü insanların toplu bakışlarından rahatsız olacaksınız, aynı kültürün gençleri trene bakan öküz gibi sizi korkmadan bakışlarıyla takip ederler. çünkü bir höyt dediğinizde arkasında böcek sürüsü gibi insan vardır.

şükür ki şu ramazan ayında bu süreç ciddi oranda azalmış lakin yapılan araştırmalar sonucu iftar sonrası güzide istanbul sahilleri tekrar bu kasaba kültürlü insanların akınına uğramış sahura kadar mastürbasyon yaparcasına mangala devam etmektedirler.