sadri alışık

gençliğinde çektiği siyah beyaz filmlerinin tadına doyum olmaz

turist ömer filmlerinin kahramanı,tapılası insan,rahat uyu Sadri Baba

türk sinemasında her zaman kendine özgü espirileri ve doğallığı ile yeri ne şimdi ne de sonra asla doldurulamayacak olan her izlediğinde keyif veren ve güldüren aynı zamanda hüzünlendirebilen tek sinema sanatçısı...

özellikle yüz mimikleriyle anlatabildiği birçok duygunun yakın çekimlerde daha fazla görüldüğü ve insana oyuncu bu dedirten aktör.

filmlerinde çoğunlukla gerçek manadaki argoyu kullanmıştır ve çok ta başarılı olmuştur.küfürsüz de güldürebilmiştir.oyunculuğu komediyle sınırlı değildir.birçok filmde başrol oynamıştır.çok iyi bir oyuncudur.allah rahmet eylesindir.siyah beyaz filmleri hala izlenesidir.

turist ömeri özlerim arasıra. her ne kadar oynadığı filmlerin senaryoları çok kötü olsa da hep ayrı yeri olmuştur. sevdiğinden ayrıldığındaki meyhane sahneleri hele..i nsanın keşke olsa da deyip şimdi karşısına alıp içesi gelir.. o samimi yüz ifadesi karşısında insanın bütün dertlerini paylaşası gelir.. gelir.. daha neler gelir onla ilgili.. oğlu kerem alışık ın dediği gibi tam bir istanbul efendisiydi. adamdı. bi müjganı vardı dertlenip dururdu onun için.. filmlerinde eski kirli bi ceketi vardı. ne zaman düşünsem o salaş ama 'insan' hali gelir gözümün önüne.. titrek sesi.. hıçkırıklara boğuluşu.. özledik. gerçekten çok özledik..

(bkz: şakayla karışık sadri alışık)

(bkz: sadri alışık kültür merkezi)

http://www.kimkimdir.gen.tr/kimkimdir.php?id=1291
http://www.sinematurk.com/kisi.php?2108

mükemmeL bir sanatçı.. fiLmLerinde söyLediği şarkıLar iLe bir çok kişinin gözLerini yaşartan muazzam aktör.. hep komik fiLmLeri iLe andık.. oysa ki çoğu fiLmi hüzünLüdür.. öyLe bir ağLama roLü keser ki izLeyenide duyguLandırır.. saygı duyduğum ender aktörLerden..

(bkz: turist ömer seLamı)

Çocukluğumuza turist ömer selamıyla renk katan sanatcılardan biri.Şimdiki bazı yapmacık sanatcıcıklar gibi olmayan gerçek bir efsane.

türk sinema tarihinin en başarılı erkek oyuncularından biridir. buna karşılık bir özcan deniz kadar değer verilmemesi acı vermekte, "bu ülkede sinema tabi yerinde sayıklar mına koyim" dedirtmektedir. rahmetle, sevgiyle ve özlemle anıyoruz büyük ustayı..

türk sinemasının en büyük oyuncularından biri, belki de en büyüğü. yaklaşık yarım asıra tekabül eden oyunculuk kariyerinde, oynadığı filmlerde sürekli kendi sesini kullanan, dolayısıyla oyuncu olmanın en önemli şartlarından biri olan diksiyon ve ses tonlaması/vurgu gibi konularda da kendisini çok iyi yetiştirdiğini düşündüğüm sadri alışık, ilk gençlik yıllarından itibaren yeşilçam'ın tozlu yollarında yürümeye başlamıştır.

o dönemin en güzel kadınlarından biri olan çolpan ilhan'a abayı yakmış, daha sonra evlenmişlerdir. 70'lerin ortalarına kadar yaklaşık 30 yıl boyunca bazen mütevazı, bazen büyük yapımlarda rol almıştır. ancak malesef 70'lerde başlayan seks filmleri furyası, sadri babayı derinden yaralamış, sinemadan soğutmuştur. takip eden yıllarda çeşitli komedi filmlerinde yer almış, ancak çoğu zaman memleketin bu kaotik sinema ortamında hiçbir filmde bulunmamayı tercih etmiştir.

son filmi yengeç sepeti'nde yavuz özkan'la çalışmış, önemli bir oyuncu kadrosu (mehmet aslantuğ, derya alabora, oktay kaynarca, ege aydan, şahika tekand) içinde yerini alarak, aramızdan ayrılmadan önce türk sinemasının iz bırakan yapımlarından birine daha imzasını atmıştır.

alkolle, özellikle de çok sevdiği türk sanat musikisi eşliğinde gerçek dostu olarak bellediği rakısıyla arası her daim çok iyi olmuştur. zaman zaman tedavi görmüş, rakıdan ayrı durmak zorunda kalmıştır. rakısını yudumlayarak boğaz manzarasına karşı yazdığı güzel şiirleri vardır.*

oynadığı tuhaf ve kötü filmleri dahi muhteşem oyunculuğuya izlenir kılmıştır. o oynamaz, gerçekten olur. sesi titrer, inandırıcıdır, hissederek konuşur, hareket eder. türk sinemasının onun gibi bir oyuncuyu tekrar çıkartamayacağı düşüncesi insanı hüzne garkeder.

kendi kaleminden biyografisidir:

paşabahçede doğmuşum
sayı bilmişim sünnet olmuşum
koynumda pabuçlarım
uyanık uykular uyumuşum arife geceleri
kamalı bekir çamur ahmet bir de süleyman
ayak yapıp çift kaleler kurmuşum
cigaraya başlamış
tertemiz yataklarda pis rüyalar görmüşüm
tepelerde uçurtma
sokakta şarkı
karakollarda sabah
ekmek karnesi çay fişi
ihtilaller görmüşüm
kah kafa vurmuşum taşlara
kah can evimden vurulmuş
hanumanlar yıkmışım

üçüncü selim mustafa çavuş ve baküs
erik narı çiçek açmış şarkılar
yitik baharlarında gönlümün
ve kıpkırmızı bir granada akşamı
ispanya'da şatolar kurmuşum
oklar üşüştürüp gemiler batırmışım karadeniz'de
sancaktepe hadımköy'de nöbetlere kalmışım
daracık daracık sokaklara girmişim
ya dostlar tutup sofralar vermişim
ya ev bark kurup anasını satmışım
avarelik mavarelik etmişim
en sonunda oyuncu olmuşum olabildiğimce

1961 şişli

(bkz: bu da mi gol degil ha? söyleyin bunu da mı atamadım?)
(bkz: gol ulan allahina kadar gol be)

(bkz: canum evladum)

turist ömer derler benim adıma adıma
bakmayanlar nerden bilsin tadıma amininnnnnn

Türk sinemasının gelmiş geçmiş en iyi üç oyuncusundan biridir. **
ağlayınca bizi de ağlatan, gülünce bizi de güldüren sinema tarihinin en çok sevdiğim oyuncusudur. ofsayt osman, turist ömer, atını seven kovboy, ali baba, gönlübol arif en bilinen tiplemeleridir.

gözleri dört defa lacivertti müjgan'ın...

Allah rahmet eylesin...

yeşilçam ı sevdiren, daha büyük kitlelere ulaşmasını sağlayan bir kaç kişiden biridir.

ilk filmi, '44 yapımı* Günahsızlar'dan; son filmi, '94 yapımı Yengeç Sepeti'ne değin Türk sinemasının 50 yılına damga vurmuş gerçek bir sanatçı.

1925 yılında doğup 1995 yılında aramızdan ayrılmıştır. 70 yıllık ömrü süresince de bizlere hepsi birbirinden değerli 200'e yakın sinema ve televizyon yapımı bırakmıştır.

(bkz: serseriler kralı)

yeşilçam'ın anlamını vurgulayan birkaç gerçek sanatçıdan birisi; türkiye'nin gelmiş geçmiş en büyük oyuncularından birisi... özellikle siyah-beyaz bir sürü filmde rol almış, ayhan ışık ile oynadığı filmlerden önce oynadığı filmlerde, ''kötü karakter''i de başarı ile canlandırmıştır...
kah turist ömer olmuş, kah mahallenin, yitik delikanlısı, sevdiği kız için duygusallığın dibinde yaşayan, sonunda kötü bitse de, sevdiği kız için yapabileceği herşeyi gerçekleştirebilen kişi... yine de en çok kendisine has replikleri le hatırlanmış, kalplerdeki ''ölümsüz'' yerini çoktan almıştır...

türk sinemasının izlemeye doyamadığım siması..
hani gülerken adamı ağlatan oyunculardan..
ölümü de bir seneryo olsaydı dedirten..

ve yine filmleri tadında turist ömer selamı ile uğurladığımız üstat.

Kazandığı Ödülleri:
8.Antalya Film Şenliği, 1971, En iyi Yardımcı Erkek Oyuncu ödülü, Afacan Küçük Serseri
31.Antalya Film Şenliği, 1994, En iyi Erkek Oyuncu ödülü, Yengeç Sepeti
Gazeteciler Cemiyeti Türk Film Festivali, 1959, En iyi Erkek Oyuncu ödülü, Zümrüt
1.istanbul Film Festivali, 1976, En iyi Erkek Oyuncu ödülü ,Ben Sana Mecburum

bir filminde geçiyordu. nubar terziyan evsiz, barksız, görünümünde gizli hafiye karakterini oynuyordu. sadri alışık sokakta onu görüyor, içi acıyor ve elindeki yemeği ona veriyor, nubar terziyan da şöyle diyordu;

- bu bana mı?
- tabi sana ya bey baba! biz boşuna fukara olmadık! hadi eyvallah!

"biz boşuna fukara olmadık" bu sahne benim için çok önemlidir aklımın bir köşesinde bu ses ara ara yankılanır, hatırlar dururum. "biz boşuna fukara olmadık" işte bu insanın bir cümle ile yüreğini cesurca beyan etmesi.

ister güldürsün, ister ağlatsın rolünü her zaman hakkıyla yapan türk sinemasının dev oyuncusu. çok özel bir insandır. en çok da ah müjgan ah 'da izlenmelidir.

tartışılması güç, tartışıldığında da varılacak netice aşikar, türk sinemasının muhteşem oyuncusu. herkes için bir şeyler mevcuttur sadri alışık oyununda. komediyi seven güler, trajediyi gören ağlar, gerçekçilik, varoluşçuluk, her fikir için bir perde vardır bu sazın yelpazesinde. keşke bu muhteşem hüznün kendini gösterebileceği nice çalışmalar, nice güzel projeler filmler daha olaydı... fakat kartallar yüksek uçar'a bile ulaşmak neredeyse imkansızdır. oyunculuğunun gerçekten hüznün zirvesine çıktığı birçok eserini izlemek için ne kadar çaba sarf edilse de bu eserler bulunamaz.

(bkz: trt sanat arsivini yayınlamalı)