bugün

katıldığım bir görüş. Terkedeceğini farkettiğin anda hissettirmeden sen terkedeceksin ki gururun ayaklarına dolanmasın.
(bkz: Altın vuruş)
eğer terketmesini ve kurtulmayı istiyorsan, aptalı oyna gibi... *
(bkz: o hikayedeki mal benim)
(bkz: alfa terketmez terkedilir)
aşk insanın gözünü kös etsede, onu sevmekten vazgeçemesende , her gece yatarken onu düşünsen de onsuz bir saniye geçmesede ..
baktın bir zaman sonra yürümüyosa sende o da bunun farkındaysan ne kadar sevsen de gözlerin aşktan kör olsada bittiyse uyanıklık edip o ayrılmadan sen ondan ayrılacaksın ....
aşkın belli bir noktada insanı aptallaştırdığını gösterir, doğrudur...
gerçekleri görememeye başladığın an aptallaşmaya da başlarsın; etrafındakilerin uyarılarına kulak da asmazsın, seni ayıltacak, bu derin uykudan uyandıracak tek şey o destekli tekme olur. aptallığının farkına vardığında çok geçtir. o tekme izi hayatının sonuna dek orada kalır, aptallığını yüzüne vurur...
(bkz: hangimiz aptal olmadık ki)
karşınızdakini diken üstünde oturtursanız terkedilmezsiniz. *

mal gibi bütün duygularınızı açıklayıp, dünyanın en iyi insanları arasına girecekmiş gibi davranırsanız da makat çevrenizde tekme izlerine sıkça rastlanacaktır.

(bkz: 4s kuralı)