sabahları uyanınca yatakta hissedilen duygu

ulan yine dimdik bizim junior şimdi imkan olaydı çatır çutur duygusu.

cidden kalkmak zorunda mıyım ? mecbur muyum ki ? ne kadar bi mecburiyet söz konusu ? gibi felsefi düşünceleri barındıran duygu yoğunluğudur.

aah yine mi dünya :/

ağzım neden bu kadar kuru ve neden ağzımda tarifi edilemez değişik iğrenç bir tat var?

en iyisi mi ben bir su içeyim hemen, geçer.

aa evet ben oruçluydum.. lanet olsun...

duygu değil nazlı, demet hissediyorum ben.

Geri uyusam n' olur ki?..

Çaresizlik.

insan en çok sabahları arar sevdiği kadını
diyor birisi, katılıyorum o sabahlara
öğleler kaba yaşanır, kalındır
akşamüstleri ince hüzünlü
çiçekler alınıp verilebilir
sabahtır yalnızlık
nasıl sabah nasıl yalnızlık
ve şiirsel hiçbir yanı yok sanılır
var mıdır, vardır
vardır, ama çiçeklerle değil
kendi başına
zımpara taşı gibi acımasız.

ulan her sabah da kalkmazsın (anlayanlar anladı).