saat 9 u 5 geçe siren sesiyle esas duruşa geçenler

osura osura uyuyanlardan daha evladır gözümde.

yaşadığı toprakların değerini bilenlerdir.

atatürkçüler değil türk milletidir.

senede 1 gün.

insanların, az olsun çok olsun, saygı duyduğu özel günlere, özel günlerin gereği kimi etkinliklere, inançlara, inançların gereği rituellere saygı duymuşumdur. çocuksu addettiğim küçümsemelere, inancı olmayanların beş vakit minarelerden yükselen çağrıya olan saygısız davranışlarına anlam verememiş, zaman zaman tebessüm etmekle iktifa ederken bazen sabrımın taştığı anlarda müdahaleci olmuşumdur.

bugün eşimle cumartesi alışkanlığı simit alışverişinden dönerken, orta yaşlı bir kadın erkek ellerinde bayrakla geçiyordu yanımızdan. kadın elindeki bayrağı sallıyor, etrafına adeta gülücükler dağıtıyor. dedim bayan, bu ne sevinç-mutluluk; on kasım da bu heyecanınızı neye yormalı? kadın biraz şaşkın, anlamaz bakışlarla baktı yüzüme, yolumuza devam ettik.

aslında kadın, bak bak biz atamıza sahip çıkıyoruz edasında yapıyordu o çocuksu zıplamaları. geçende bir bankta yan yana oturmuş iki gence bakışlarıyla sataşan güya mütedeyyin iki adamın cüppelerini savura savura geçişlerini hatılradım aynı anda.

ey allahım dedim sen akıl fikirden yoksun bırakma insanoğlunu.

saat 9 05 te sirenler çaldı. eşimle durduk bekledik.

cenaze arabası geçerken ardından iki atarım. ezan okunurken yüksek sesle konuşmamaya dikkat ederim. ramazan günlerinde açık alanda bir yudum su bile içmemeye özen gösteririm. ancak o zaman kendimce önemli günlerin, sevdiğim insanların anmasına, hatıralarına hürmet gösterilmesine özen gösterilmesini isteyebilirim, değil mi ama.

sokaktaki copleri toplayan copcu arkadaslardir.soforde inip saygi durusunda bulunmustur,helal olsundur.

yapilirsai öldürmeyecek olaydır. bugün durmayacağız da ne zaman duracağız ki?

kürtçü, yobaz, komünist, keko, ermeni, rum takımından olanlar değillerdir.