bugün

Hayatımda bir kere üzüldüğüm bir anda bir adam sırtımı sıvazlamıştı içimde biriken hüznü boşaltıp ağlamıştım. Hala gözlerim dolar hatırladığımda.

ikinci sırtımın bir erkek tarafından sivazlandığında yine biriken hüzün ile ufak bir sinir krizi geçirip çevremde kim varsa itmiş düşürmüş sonra da gidip teyzeme sarılıp ağlamıştım.

ikisi farklı insanlardı, ortak noktaları yaşları büyük ve elleri baba eline benziyordu. Ve ben çaresiz hissediyordum. Bilin bakalım bende ne eksik:d

Hayatımda baba figürünün eksikliğinden dolayı hissettigim en büyük boşluktur sırt sivazlanması.
Anneler sırt sivazlamayi bilmiyor galiba.

Bir de şey var ama sinir krizinde bile ortamda herkes erkekken teyzemi bulup sarılmam:d
Takdir edilme fiili.
güncel Önemli Başlıklar