sıradanlaşamamak

hergün birileri bir şeyler başarıyor, birileri başarısız oluyor; birileri mutsuz birileri mutlu. Ve ben bu durmak bilmeyen döngü içerisinde sıradanlık ve sahtelik seziyorum. belki farklıyımdır belki de değilimdir ancak bu döngüye ayak uydurmakta zorlanıyorum.

evet, sıradanlaşamıyorum. insanlar etrafımdalar onları izliyorum ve hepsi sanki düşünmüyorlar gibi sanki otomatik pilot modunda hayat yaşıyorlar gibi. buna karşın benim bu duruma ayak uyduramam iyi bir şeyin kötü bir tarafı belki.

özel şeyler arıyorum ama yok. sadece masallarda veya filmlerde görebiliyoruz; onlar da yine sahte.

hayatın bir tiyatro olduğunu söyleyenlere kulak asmazdım. fakat şimdi içimdeki beklentilerin yerini kısır döngüler dolduruyor. galiba rolüme adapte olup sahneme çıkıcağım ve evet sıradanlaşacağım...