rus pazarı

(bkz: persembe pazari)

içinde değil sadece adında rus kalmış samsun un ordan oraya savrulan pazarıdır.

(bkz: ruski bazar)

ankarada dışkapı semtinde bulunan bir pazar sovyetler birliği dağıldığı zaman rusyadaki halk orada ellerinde ne varsa getirip bu pazarda satarlarmış kendi el işi ürünlerinin yanı sıra devletin değerli araç gereç makine parçaları torna gibi şeyleri yok pahasına satarlarmış şimdi rus falan kalmadıysada pazarın ismi halk arasında hala rus pazarıdır.

çocukken annemin elinden tutup gitmek için can attığım, o döneme ait tüm bayram ayakkabılarımı aldığım ucuz ama kaliteli ürünler satan, kredi kartının değil birbirine duyulan güvenin "abla paran olunca ödersin, al oyuncağı çocuğun gönlü olsun" şeklinde olduğu, ama artık eski samimiyetıni kaybettiğni düşündüğüm pazardır.

vakti zamanında trabzonda bulunan hala bulunup bulunmadığını bilmediğim içerisinde rus kızlarının satıldığını zannettiğim ancak daha sonra içerisinde değil de karşısında rus kızlarının satıldığını öğrendiğim ve pazarın karşısında hiç alışveriş yapmadığım, garip garip peynirinden tutunda yurt(taşların) çok rağbet ettiği dürbününe teleskobuna varana kadar bulunabilen güzide yer.

Rus pazarı, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği'nin yıkılıp yerine Rusya Federasyonu'nun kurulmasının ardından Karadeniz bölgesine göç eden Rusların ve oralara sonradan yerleşen Türklerin kurduğu pazardır.

1991'de değişen rejimden etkilenen bazı Rus vatandaşlar Ordu, Samsun, Giresun, Rize, Trabzon, Bolu, Sinop ve Artvin'e yerleşmişlerdir. Buralarda birçok hırdavat ile birlikte gıda ürünleri de satılmaktadır.

karadenizdeki birçok evin tabak çanağının şekli şemalinin değişmesine neden olan pazardır.

yaz aylarında almancı kaynayan pazar.

Samsun'da, içinde bir tane bile rus görmediğim pazardır.

Eskiden içinde gürcüler olan pazar.

Yenilendikten sonra kaldılar mı emin değilim.

Bizden daha da önce ruslar da vardır belki.

90'lı yıllarda artvin'de vardı birtanesi.

doğu karadeniz'de çoğu köy evinin vitrinlerini süsleyen sıhhatsiz çocuk kakası rengindeki fincanlar hep burdan alınmadır. şişman, makyajlı, renkli gözlü, keçeleşmiş kırmızı saçlarıyla orta yaş üstü kadınlar satardı bu fincanları. bir de melamin tabaklar. tabakların üstündeki baskı desen hep kaymış olurdu. emaye kaplı küçük çinko tencereler satarlardı bir de. türkçeyi artvin şivesiyle konuşmaya çalışan kadınlardı. üujjj bin... ahahaha...

işte burdan zemberekli teneke bir tank almıştılar bana. bir anahtarı tankın götüne sokup çeviriyordun. anahtarı çıkarınca tankın paletleri dönüp gidiyordu kendi kendine. zayıf kırmızı suratlı beyaz saçlı elleri titrek yaşlı bir adamdan almışlardı. işte o tank benim son oyuncağımdı.

90'lı yılların ortalarından itibaren karadeniz'in hemen her ilçesinde ilinde en az bir tane bulunan pazar.

rus pazarı denildiğinde her zaman aklıma trabzon'da limanın hemen arkasında bulunan pazar gelir.

Bir nevi bit pazarıdır.

Babam buradan mal alıp satarmış eskiden. O kadar çok alıyormuş ki adının önüne "rus" koyup öyle hitap eder olmuşlar. Yukarıda bahsedilen gaz maskelerinden bizde de vardı zamanında. Ürkütücüydü.
Pergel takımları, mikroskop, dürbün, kalem, ilginç eşyalar ve hatırlayamadığım bir sürü zımbırtı da vardı...

Oranın eski halini hatırlıyorum. Girince kaybolunan cinstendi. Gerçi şimdi de öyle ama eski halini daha çok seviyordum ben. Samsundaki bu tatlış yerin güncel adı yabancılar pazarı olarak geçmektedir. Eskiye nazaran yabancı pek bulamazsınız. Orada mal satan ruslar muhtemelen samsuna yerleşmişlerdir.

Edit : samsundaki vefat eden bi akrabamızın evi antika dükkanı gibiydi. Muhtemelen eşyaların çoğu rus pazarından toplanmadır. Bir diğer akrabamızın da evleri rus malı dolu.