rock gruplarında ince sesli erkek egemenliği

artık bi yeter amına damına dedirten olaydır. doğru düzgün erkek vokal duyamıyoruz kardişim. özellikle yerli ve yeni çıkan gruplarda var bu. manyak mısınız mınako? hadi dinlemeyelim diyoruz ama her yeni çıkan grup hatta eskilerin de bir kısmı böyle. kurban, duman filan bu kervanda değil neyse ki düzgün sesler duyabiliyoruz.

yer yer gerekli olandır, hatta rock müziğinin efsaneleri bu seslerle meydana gelmiştir.

en iyi örneği için;
(bkz: child in time)

ve tüm queen şarkılarını o sese borçluyuz.

dio tabi o da ayrı bir efsane, hatta don't talk to strangers o ince ses introsu olmasa öylesine bir şarkı olurdu.

sonra... beatles'da bu grupta sayılabilir.

daha gider lan bu. ben durayım bari.

(bkz: motörhead)
(bkz: ian lemmy kilmister)
*

yazlıklardan havalanan, bir çocuk çığlığı gibi sesin...

bu rakçılar fevkalade iş çıkarıyor. hem gitar çalıyor, hem kafa sallıyor, bir yandan da hararetli şekilde şarkı söylüyor. zaten 3 kilo saçla uğraşmak başlı başına bir meseleyken üstelik.