bugün

şaka olmasını umduğum sloganımsı. bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmanın en güzel örneklerinden ve ayrıca götünden sallamanın son zamanlarda rastladığım en başarılı numunelerinden biri.
rock felsefesi? tiki felsefesi? anlaşılan birileri felsefeyi lise üçte bırakmış. sofistlerden öteye geçememiş. sakın ola o bahsedilen rock felsefesi 'neo-anarşist felsefe' olmasın. tiki felsefesi denilen de 'kapitalizme entegre gençlik felsefesi' olmasın...

yoksa rock müzik dinlemek insanı neo-anarşist yapıyor da benim mi haberim yok. doğrusu için: neo-anarşistler rock ağırlıklı olarak müzik dinlemişlerdir. genellemedir... asla bir müzik bir felsefeyi doğuramaz.
rock felsefesi ni kız tavlamak için şekilsel olarak kullananlar açısından doğru bir önermedir. zira bu insanlar kızlar nelerden hoşlanıyor veya ilgilerini neler çekiyorsa hemen o alana yönelirler. ben ne rock çılar tanıdım şimdi rap çi, hi popçu. ne insanlar gördüm üstlerinde metallica, iron maiden tişörtleri taşırken şimdi eminem tişörtü giyen.
trendlerden bahsedilmesi. ne populerse ona dogru yonelme egilimi.ancak gercekten populerlik kaygısında olan rocker,tikky,punk,goth, tipler için ideal bir seçim olurmus bu. (bkz: rock araç değil amactır)
şimdi kesin itiraz eden çıkacak olsa da bu itirazın sebebi de popüler olma kaygılı, şekil güdümlü isaynlardayım güzelim itirazları olduğu için günümüz mottosu olarak görmekte hiçbir beis görmediğim felsefedir. eskiden bir rock felsefesi vardı, seksenlerde filan. isyankar gençlik vardı, bir şeylere baş kaldırı vardı. buna rock felsefesi deniyordu, yani bu kadar basit değil tabi lan ama genel olarak, toplumdaki sürüye dahil olmayan insanların benimsediği bir felsefeydi aşşağı yukarı. tabulara karşı olmak, önlerine sürülen şablon hayatları yaşamamak uğruna verilen bir savaş vardı. ama öldü.

çünkü devir artık tikky devri. hemen üee yoh ya öyle değil aslında diyeceksiniz ama tikky felsefesinden kasıt, starbucks gençliği değil. felsefeden bahsediyorum. rock adı altında icra edilen müzik mensupları da bu felsefeye dahil zaten. rock müziğini türkiyede sahiplenen elitist grup kadar rock müziği zaten kanımca dünya üzerinde saptırılmamıştır. veya bir istiklal caddesinden gezerken gördüğüm tüm aykırı olmaya çalışan tipler zaten bu felsefenin ürünü. aykırı olmaya çalışmak tabulara karşı olmaktı eskilerden rock felsefesi buydu ama şimdi aykırı olmak sadece imajla sağlanmaya çalışılıyor, temelinde de popüler olmaya çalışma ve seks yatıyor. bu da tikky felsefesidir. o rock barlarda gördüğüm o garip saçlı elemanlar aslında tikky bana göre. kendilerini aykırı sanan rockçı geçinen ama önlerine sürülmüş şablon hayatları yaşamak mı rock felsefesi. hayır ben de işin felsefesinde değilim ama beni rahatsız eden tiki diye tabir edilip üstüne kusulan kesimle aynı hayat çizgisi üstünde fakat farklı renklerde giden kişilerin kendilerini çok farklıymış gibi görmeleri. tüketim toplumu tiki toplumudur, ister rock dinlesin ister pop, hiçbir fark yok gözümde.