poşa hikayeleri

çok komik, ekonomik olarak durumları iyi olmayan, artvin de yaşadıklarına şahit olduğum enteresan insanların aralarında geçen, komik olaylardır. genel de kahramanları; karadeniz fıkralarında adı geçen temel, dursun, fadime, tarzında; barış, behçet ve yaşar isimlerinden oluşmaktadır. (bkz: behçet) baba olmak sureti ile (bkz: yaşar) ve (bkz: barış) iki kardeş ve behçet'in oğullarıdır. yaşar büyük olanıdır.

aralarında geçen (bkz: true story) tadında bir öyküyü sizlerle paylaşmam gerekirse;

behçet, (bkz: 74 model anadol) arabasını (bkz: toplayıcılık) amaçlı kullanmaktadır, yeni ergenliğe girmiş yaşar ise babasından kız arkadaşına hava atmak için, arkası çer çöp, kutu ve kağıt dolu olan arabasını istemektedir. babasından hayır cevabını alan yaşar, babasına sinirlenir ve bujilerini keser anadolun. babası sabah arabayı çalıştırmaya gittiğinde arabanın çalışmadığını, bujilerin bıçak gibi bir aletle kesildiğini görür. bunu büyük oğlu yaşarın yaptığını fakat onu itiraf ettirmeden dövemeyeceğini bilir. eve gelir karısına;

"hanım bizim arabaya ela bişe olmiş ki? her sabah yarım saat çaluşturmaya uğraştuğum araba, bir marşa basmaynan haman çalışti... na oldi buna? benda bilamadım ama allah razi olsun edandan" der

bunu duyan yaşar yatağından bir hışımla kalkar, olaya şaşırmış bir yandan da çok sevinmiştir;
" baba canaan ölem arabay ben ettim, dün birez bujilarinan oynamiştim ola demah ondan ela olmiş" der

bunu der demez babasından hayvanlara yakışacak bir tokatı da yer...

şive onların şivesidir anlamakta zorlanabilirsiniz kusura bakmayın. *

bu hikayelerden biri de şöyle gerçekleşir; kendi aralarında namus kavramlarının pek fazla gelişmediğine dair hurafelere sahip bu arkadaşlardan birinin babası, aids hastalığını oğluna anlatmaya çalışmaktadır;

bak oğlum; malum artvin'da rus karıları meşhurdur, aman aman sakın ha onlara getmiyasın, gedarsın medarsın allah muhafaza sana onlardan hastaluh bulaşur, e senden senin karıya bulaşur, senin karidan bana bulaşur, bendan bizim karıya bulaşur, anayan bulaştıysa bilursun ki bütün mehelleye bulaşur, allah korusun bütün soyumuzu kurutursun yavrum deduhlarımi anladın?

fıkra tadında fakat gerçekten yaşanmış olaylardır; yer mehmetçik ilkokulu bahçesi artvin/merkez;

arabayı park etmeye çalışan behçete oğlu barış yardım etmektedir;

geeeel! geeeeel!! geeeeel!!! geeeeeel!!!! baba geelll!!!!! az gena geeeeelll!*6 * anan sikem babaaa hooopppp demüreee vurdunn!!!!!'^+'+%

bazen de iyice fıkra havasına giren, doğruluğu tartışılan fakat artvin'liler arasında bir temel gibi, erzurum'luların teo emisi gibi bir halk kahramanı olmuşlardır.

yaşar bir gün istanbul'a dayısının yanına gider istanbulun sevimli sokaklarında gezerken evet hayır yarışmasındaki erkan yolaçı görür ama adını tabi ki bilmez; *

abiyim der; sana bişey soracam ama kurban olem bana doğriy söyla;

erkan yolaç; tabi ki der.

yaşar; abiyim sen o televizyonda ki yarışma programını sunan adam değilsin ? der

erkan yolaç; evet ben oyum. demeye kalmaz eveti duyan yaşar havalara sıçrar

erkan abiyim evet dedddiiiinnn hırımı yedin diye bağırmaya başlar.

hırım= poşalarda ve kürtlerde, * erkeklik organı demek *
(bkz: yarrak) *

artvin merkezde düğün konvoyunun önünü kesen poşa para ister. damat adayı da basar küfrü siktir git tarzı laflar eder. bunu duyan poşa çocuğumuz dayanamaz 'inşallah patlak çıkar' deyip kaçar.

büyük ihtimalle şu an bir artvinli tarafından okunmakta olan hikayelerdir.

kimsin dostum de bakem tanıdık mısın yoksam? *

ite benzersin sözü mutlaka bir yerinden çıkar hikayenin.

poşa bir öğrenciye öğretmeni ''içinde sıfat geçen bir cümle söyler misin'' der. poşa da o muazzam türkçe bilgisiyle efsane olacak o cümleyi kurar ''o sıfataaan ölem''

memleketim artvinde artık her ilçesine kabile gibi yayılan poşalar genelde belediyelerde çalışır. hele birde bi sıkıntı oldumu kavgaya tutuştularmı kesinlikle ayırmak istemezsin sadece laf dalaşı yaparlar zaten örneğin;
iki kadının kavgasında şahit olmuştum biri diğerine 'ağşama kocan gelsinde am neymiş görsün seninki olmuş çuval' demişti. tabiki oş değil. genelde toplumun huzurunu bozarlar. çocukların çoğu bakkallarda ufak hırsızlık peşinde ...

(bkz: inşallah patlak çıkar)